Under the Lights: pierwsza gra w baseball rozgrywana w nocy

2023 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-09-25 22:43

Choć powszechnie mówi się, że wielki wynalazca z New Jersey Thomas Edison dał światu swoje pierwsze komercyjnie produkowane lampy elektryczne, to jest fałszywe. Podczas gdy Edison wyprodukował pierwszy komercyjnie wykonalny żarówki, były inne firmy, które próbowały konkurować w branży przy użyciu różnych form oświetlenia elektrycznego. Jednym z nich była firma Boston Electric Light Light Company z Bostonu, wykorzystująca łukowe lampy elektryczne i sprzęt Weston.

Teraz nie jest do końca jasne, czy Weston Electric Light Company współpracowało z Northern Electric Light Company, czy też były oddziałami tej samej firmy, ale tak czy inaczej, firmy celowały w marketingu i reklamie, a ta wrześniowa gra w piłkę była doskonałym sposobem na pokaż, co może zrobić sprzęt Westona.

Gra toczyła się między znanymi domami towarowymi w Bostonie (tak jak wtedy, większość "profesjonalnych" zespołów składała się z pracowników, których firma rekrutowała, a czasami płaciła za wygrywanie gier jako prawa do przechwałek) należących do Jordana Marsha i R.H. White'a. Firma Jordan Marsh & Company była regionalnie znana ze swojej szerokiej gamy produktów i babeczek jagodowych. R.H. White Company był największym konkurentem Marsha z ogromnym sklepem w śródmieściu. Mieli grać za "torebkę 50 $" (około 1300 $ dzisiaj) przez firmę elektryczną.

W dniu 3 września, firma Northern Electric Light Company utworzyła trzy drewniane wieże z widokiem na pole na Strawberry Hill, które położono na brzegu plaży Nantasket w Hull w stanie Massachusetts. Według Society for American Baseball Research (SABR), wieże zostały wzniesione w odległości pięciuset stóp od siebie w "trójkącie równobocznym". Każdy z nich miał wysokość stu metrów i jeden rząd 12 świateł elektrycznych, zgodnie z opisem Boston Herald"Z patentu Westona".

Zgodnie z reklamą firmy każde światło miało pasować do mocy światła 2500 świec. Tak więc, z trzema wieżami po 12 świateł, w tym ograniczonym obszarze miało być światło 90 000 świec. Dynamos przechowywane w małej szopie zostały wykorzystane do wygenerowania "mocy napędowej 36 koni." (Patrz: Dlaczego silniki są powszechnie mierzone w mocy) Boston Herald zauważono, że Electric Light Company chciała pokazać, co mogą zrobić, i miejmy nadzieję, przyciągnąć większych, lepszych klientów, tworząc "model planu planowanego do oświetlania miast od góry w rozległych obszarach, szacuje się, że cztery wieże do mil kwadratowych obszar, każde światło mocujące 90 000 mocy świecy wystarczy, aby zalać teren światłem niemal równym południu."

Jednak w ostatnim momencie domy towarowe postanawiają zabronić swoim pracownikom udziału w grze. Powód nie jest znany, ale gracze pokazali się i grał "sub rosa", co oznacza po łacinie "pod różą" lub w tajemnicy, dlatego wszystkie konta w grze nie wymieniają nazwisk ani opisów graczy. Gdyby gracze zostali odnalezieni, byłoby szansa, że nie będą już mieli pracy. Jak o tym wspomniał oficjalny strzelec gry trzydzieści lat po fakcie, "nieprzyzwoite [dla niego] wymienienie nazwisk graczy, ponieważ niektórzy z nich mogą nadal być zatrudnieni w tych zakładach, chociaż wielu graczy zostało zwerbowanych z różnych domy pracy w handlu artykułami chemicznymi."

Nie wiadomo, ilu fanów dokładnie wyszło do gry. Jedno konto mówi o trzystu. Inne konto, odnotowane przez reporterów, zwiększyło liczbę do pięciuset.Tak czy inaczej, było całkiem jasne, że fani nie wybrali się na baseball, ale na lekki spektakl. Pod względem reklamowym gra była hitem. Ale w praktyce i jakości gry, nie tak bardzo.

Skargi zgłaszane przez dziennikarzy pojawiały się w gazetach następnego dnia, skupiając się wokół ilości światła. Powiedział Zwiastować"Ze względu na niepewne światło (przypominające księżyca w pełni) uderzenie było słabe, a dzbany słabo podtrzymywane." Pisarz baseballowy Preston Orem stwierdził, że "Światło było zupełnie niedoskonałe i było dużo popełnione błędy. Gracze musieli uderzać i rzucać ostrożnie. Dla widzów gra była mało interesująca, ponieważ można było rozpoznać tylko ruchy dzbana, podczas gdy droga piłki wymykała się wizjom obserwatorów. … Żaden z reporterów nie wierzył, że pomysł jest w ogóle praktyczny."

Mecz był remisowy 16-16 po dziewięciu inningach, ale obie drużyny zgodziły się to nazwać, być może z obawy, że otaczająca ciemność przyniesie mu kres z głową. Dodatkowo zauważono, że gracze nie chcieli przegapić ostatniego promu do Bostonu, który był około 10 wieczorem. Za ich wysiłki firma elektryczna nagrodziła graczy i urzędników gry hojną kolacją (prawdopodobnie w Bostonie).

Przez następne pięćdziesiąt lat pojawiały się sporadyczne nocne mecze w baseball z użyciem sztucznego światła. W 1883 roku grał w Fort Wayne w Indianie przed kilkoma tysiącami fanów. Jeszcze kilka wydarzyło się, ale wszystkie uważano za coś więcej niż nowość. W XX wieku, gdy światła elektryczne stały się bardziej popularne, mniej ligowe drużyny baseballowe zaczęły organizować nocną grę lub dwie rocznie. Ale do 24 maja 1935 roku, kiedy Major League Baseball miał swoją pierwszą noc grę pod światłami między Philadelphia Phillies i Cincinnati Reds na Cincinnati w Crosley Field. Drużyna gospodarzy wygrała 2-1, ale Clark Griffith, właściciel Washington Senators, był sceptyczny. Mówiąc do gazety: "Nie ma szans, by nocny baseball był popularny w większych miastach. Ludzie tam są wykształceni, aby zobaczyć najlepsze z nich i będą reprezentować tylko najlepsze. Wysokiej klasy baseball nie może być odtwarzany w nocy pod sztucznym światłem."

Obecnie ponad osiemdziesiąt procent meczów Major League Baseball rozgrywanych jest w nocy, pod światłami.