Ketchup czy Catsup?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Dzisiaj często lekceważony jako niski czoło, kiedy został poczęty, keczup był czczony za smak dodany do żywności. Początkowo pasta wytworzona ze sfermentowanych wnętrzności ryb, została po raz pierwszy zarejestrowana w 544 roku przed Chrystusem Ważne sztuki dla dobrobytu ludzi; zgodnie z legendą, podczas gdy ścigał swoich wrogów, cesarz Wu-ti natknął się na jamę wypełnioną wnętrznościami ryb i pokryty brudem, z którego "silny, pyszny aromat" nie mógł nic poradzić na emanację. Z jakiegoś powodu faktycznie zjadły go, nauczyły się go kochać i na początku nazwał je Chu I. (sos Worcestershire również ma podobne nieznacznie skręcające żołądki, tylko w tym przypadku jest nadal robiony w taki sam sposób, jak na początku.) W końcu, Chu ewoluowałem dokôe-chiap lub kê-chiap.

Z biegiem czasu kôechiap wyemigrował i udał się do Indonezji, gdzie stał się znany jako kecap. Brytyjscy marynarze handlowali tam w latach 90. XVI wieku i uważa się, że rozwinęli w sobie smak i zaczęli eksportować kecap z Indii Wschodnich w tym czasie.

Również w 1690, Brytyjczycy zaczęli majstrować przy nazwie sosu, i dogonić, która zgodnie z OED, po raz pierwszy pojawiła się "high East-India Sauce", podczas gdy do 1711 inni używali pisowni, Keczup. Mimo to wydaje się, że oba słowa wciąż opisywały rodzaj sosu rybnego… chociaż do tego czasu, zamiast flaków ryb, sfermentowane słoniny zostały poddane fermentacji.

Keczup z sardeli szybko stał się popularny na Zachodzie, a przepisy na jego stosowanie można znaleźć już w 1732 roku; do 1742 r. niektóre przepisy zaczęły nawet narzucać brytyjski akcent na sos, dodając do sardeli "mocne nieświeże piwo", maczugę, goździki, pieprz, imbir i szalotkę.

Niemniej jednak, ponieważ anchois nie zawsze były pod ręką, a konieczność jest matką wynalazków, kucharze na zachodzie zaczęli eksperymentować z różnymi składnikami, aby stworzyć podstawę swoich keczupów. Dwa, które szybko stały się popularne, to grzyby i orzechy włoskie.

W 1747 r. Hannah Glasse włączyła przepis na keczup z grzybami Sztuka gotowania, proste i prostei obejmowało kilka etapów, w tym solenie grzybów, a następnie gotowanie, wyciskanie, szumowanie, wyciskanie (ponownie), gotowanie z imbirem i pieprzem, wyciskanie (ponownie), a następnie butelkowanie mieszaniny maczugą i goździkami.

Kolejny wariant z XVIII wieku, rodzinna receptura znanej powieściopisarza Jane Austen, zaczęła się od pasty z zielonych orzechów włoskich, które następnie były solone i moczone w occie, odcedzane, gotowane, odtłuszczone, gotowane (ponownie) z goździkami, maczugą, imbirem, gałka muszkatołowa, pieprz, chrzan i szalotka, a następnie butelkowane. Ocet, sam jako konserwant, wyeliminował potrzebę fermentacji.

Na początku 1800 roku pomidory zostały ustanowione w kuchni angielskiej, a więc, oczywiście, były one również wykorzystywane jako baza dla keczupu. W 1810 r. Alexander Hunter (lekarz) w Wpływy w nowoczesnej kuchni dostarczył przepis na Tomata Sauce to wymagało najpierw pieczenia pomidorów, usuwania skórki i nasion, dodawania octu chili, soli, czosnku i szalotki. Następnie gotowano, odciągnięto, odcedzono i butelkowano.

doatsup przybył również do Stanów Zjednoczonych na początku XIX wieku. W jego Cook's Oracle (1830) William Kitchiner (także lekarz) zawierał kilka przepisów na catsup które używały na przemian orzechy włoskie, sercówki, ostrygi i grzyby jako podstawy. Co ciekawe, Kitchiner również użył tego słowa dogonić w całej książce, ale na pozór wyłącznie jako określenie sosu na bazie grzybów.

Kitchener miał również kilka przepisów na sosy, które mogły być (ale nie były) nazywane koty: Sos z jabłek miłosnych i Makiety sosu Tomata. Oba były mocno przyprawione szalotką, goździkami, tymiankiem, liść laurowy, maczugą, solą i pieprzem, a te ostatnie, które najwyraźniej stosowały jabłko, również zawierały kurkumę i ocet.

Wygląda na to, że catsup był dominującym terminem w Stanach Zjednoczonych przez około 1870, kiedy Keczup zaczął się pojawiać. Niektóre władze twierdzą, że rozróżnienie między nimi oznaczało różnice w jakości, jak Keczuptermin używany w Wielkiej Brytanii był zwykle widziany na drogich, importowanych sosach; twierdzenie to potwierdza fakt, że Heinz sprzedał dwa rodzaje tych przypraw w latach 80. XIX wieku, Duquesne Catsup, i droższe, Keystone Ketchup.[ja]

Dodatkowe fakty:

• Warto zauważyć, że chociaż Heinz sprzedawał oba catsup i Keczup w szklanych butelkach pierwszym komercjalizującym się produktem był Jones Yerkes, który wprowadził tę praktykę w 1837 roku. Niemniej jednak Heinz udoskonalił ją, upewniając się, że jest w przezroczystych butelkach, aby jego klienci mogli zweryfikować czystość produktu, a po drugie, wprowadzić kultowy produkt. kształt tak dobrze znany dzisiaj.
• Jeśli trzymasz tradycyjną butelkę Heinza pod kątem około 30 stopni i cierpliwie dotknij 57 wybite na szyi, w końcu keczup przepłynie pięknie. Fizycy mają inną metodę, choć wymaga to wyjaśnienia (oczywiście). Ze względu na skład pomidora, octu, wody, syropu i przypraw, keczup jest "nienewtonowskim" płynem, którego grubość i lepkość można zmieniać na siłę. Dlatego w zasadzie wszystko, co musisz zrobić, to "potrząsnąć butelką poza punkt przełomowy, a ketchup staje się 1000 razy cieńszy", a zatem łatwiej wlać.