Ten dzień w historii: 9 lipca - A Stabbing i dr Daniel Williams

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 9 lipca 1893

Dr Williams urodził się w Hollidaysburgu w Pensylwanii 18 stycznia 1856 roku, synem czarnego fryzjera i szkockiej kobiety. Po skończeniu pracy jako fryzjer, zainteresował się medycyną i odbył praktykę u doktora Henry'ego Palmera przez dwa lata. Następnie uczęszczał do szkoły medycznej Northwestern University i stał się jednym z pierwszych lekarzy afroamerykańskich w Chicago po ukończeniu studiów w 1883 roku.

W Chicago było tylko trzech innych czarnych lekarzy, kiedy Williams zaczął ćwiczyć. Szybko zbudował doskonałą reputację wysoko wykwalifikowanego chirurga. W 1889 roku został powołany do Illinois Board of Health i zajmował się zasadami szpitala i standardami medycznymi.

Dr Williams doskonale zdawał sobie sprawę z ograniczonych możliwości dostępnych dla Afroamerykanów w zawodzie lekarza. Ponadto, chociaż w Chicago mieszkało 15 000 czarnoskórych osób, bardzo niewiele zakładów medycznych w mieście chciało zapewnić im opiekę. Kiedy młoda czarna kobieta o imieniu Emma Reynolds powiedziała mu, że odmówiono jej przyjęcia do każdej szkoły pielęgniarskiej, do której się zgłosiła, zachęciła go do działania.

Z pomocą wybitnych mieszkańców Chicago, dr Williams otworzył Szpital Provident, pierwszy afrykańsko-amerykański szpital w tym kraju. Zarówno czarnoskórzy, jak i biali lekarze byli zatrudnieni w Provident, a wysokiej jakości, "barwna ślepa" opieka była misją dr Williamsa. Nie zapomniano o studentach pielęgniarskich - w 1894 roku utworzono Szpital Nursingowy Freedman's Hospital w Nursing. Emma Reynolds była częścią pierwszej klasy absolwentów.

W dniu 9 lipca 1893 roku młody człowiek o nazwisku James Cornish przybył do szpitala w Provident z ranami kłutymi na klatkę piersiową, z urazami, które zwykle oznaczały pewną śmierć w tamtych czasach. Gdy jego stan znacznie się pogorszył, podjęto decyzję o otwarciu go i sprawdzeniu, czy można coś zrobić, aby uratować Cornish przed wewnętrznym krwawieniem.

Dr Williams zauważył, że jedna z ran kłutych Cornisha przekłuła jego osierdzie (podszewkę wokół jego serca), a druga przebiła naczynie krwionośne. Zwykle byłby to wyrok śmierci w tym czasie, ale Williamsowi udało się zszyć oba te obrażenia, powstrzymując krwawienie, a następnie zapieczętować Cornish z powrotem. Właśnie dokonał drugiej znanej udanej operacji osierdzia na świecie. (Pierwszy został zrobiony przez doktora Henry'ego Daltona 6 września 1891 roku, kiedy Dalton również zaszywał rozdarty materiał osierdziowy igłą i nicią katgutową - tak jak w przypadku pracy doktora Williamsa, była to trudna sprawa tak blisko bicia serca. ) James Cornish wyzdrowiał z powodu odniesionych obrażeń i żył przez kolejne dwie dekady.

W 1902 r. Dr Williams z powodzeniem zaszyty śledzionę pacjenta - kolejna stosunkowo przełomowa procedura. Na przełomie wieków stał się wizytującym profesorem chirurgii w Meharry Medical College w Nashville w stanie Tennessee, jednej z dwóch afroamerykańskich szkół medycznych w Stanach Zjednoczonych. Zachęcał czarnych lekarzy, by stali się liderami społeczności i założył szpitale, głęboko wierząc, że to obniży wysoki wskaźnik śmiertelności wśród Afroamerykanów.

Po śmierci doktora Williamsa pozostawił hojne datki na wiele przyczyn, które wspierał przez całe życie, w tym Meharry Medical College, Narodowe Stowarzyszenie na Rzecz Poprawy Kolorowych Ludzi, Howard University i wiele innych, które pomogły zapewnić edukację medyczną dla czarnych studentów.

Dodatkowe fakty:

• Pierwsza udana operacja serca została wykonana przez dr. Ludwiga Rehna z Niemiec w 1896 r. Jego pacjent miał ranę kłutą w prawej komorze serca, którą był w stanie naprawić pomimo tego, że biła podczas operacji.
• Dopiero rok wcześniej w 1895 r. Ktoś próbował wykonać operację samego serca. Dokonano tego w tym, co jest teraz Oslo przez Axela Cappelena. Jego pacjent został również zadźgany, tym razem w tętnicy wieńcowej. Dr Cappelen był w stanie naprawić problem, a jego pacjent odrobił część strat po operacji, ale potem około dnia później zaczął wykazywać oznaki infekcji i zmarł w ciągu tych trzech dni po operacji.