Ten dzień w historii: 27 września

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Dziś w historii: 27 września 1779

Adams już kiedyś był w Paryżu; w 1778 r. próbował załatwić sojusz z Francuzami, ale nagle został odtrącony na bok, gdy Kongres wybrał srebrnego pisarza Benjamina Franklina na stanowisko jedynego komisarza.

Niedługo po powrocie do Massachusetts w 1779 r. Został wybrany na jednego z delegatów państwowych odpowiedzialnych za opracowanie nowej konstytucji i właśnie tym zajmował się, gdy dotarły do niego wiadomości o jego nowej placówce dyplomatycznej. Adams wyjechał do Europy w listopadzie w towarzystwie swoich synów, Johna Quincy'ego i Charlesa, przybywając do Paryża w lutym 1780 roku.

Adams był sumiennym korespondentem, prawie codziennie raportował do Kongresu, a czasem nawet częściej. Jego listy zawierały informacje na takie tematy, jak polityka brytyjska, działalność morska zarówno Brytyjczyków, jak i Francuzów, a także jego ogólną ogólną perspektywę całej Europy.

Perspektywa pokoju nie była wtedy dobra - sprawy potoczyły się źle dla Armii Kontynentalnej, a skłonność Johna Adamsa do tępego graniczenia z konfrontacją często prowadziła do problemów z ministrem spraw zagranicznych Francji Charlesem Gravier, Comte de Vergennes. Adams zaczął naciskać Vergennesa w połowie czerwca na francuską pomoc morską, co zirytowało nie tylko Vergennesa, ale i Bena Franklina, który był na tyle zaniepokojony, że mógł przedstawić sprawę Kongresowi.

Do tego czasu Adams był już w drodze do Holandii, gdzie jego celem byłoby zabezpieczenie pożyczki od Holendrów. Został mianowany amerykańskim ministrem w Holandii przed końcem roku, zastępując niefortunnego Henry'ego Laurensa, który został schwytany przez Brytyjczyków na morzu. Ze względu na naleganie Vergennesa i innych francuskich dyplomatów, w czerwcu 1781 Kongres ukłonił się naciskowi i usunął jedyne uprawnienia Adamsa jako rozjemcy z Wielką Brytanią, nakazując Franklinowi, Thomasowi Jeffersonowi, Johnowi Jayowi i Laurensowi pracę z Adamsem.

W końcu koło fortuny obróciło się na korzyść Ameryki i mieli przewagę w wojnie. Adams wrócił do Paryża w 1782 roku, aby wziąć udział w nadchodzących negocjacjach pokojowych. W końcu zadanie zabezpieczenia interesów amerykańskich przypadło Adamsowi, Franklinowi i Jayowi, ponieważ Jefferson nie podróżował do Francji, a zdrowie Lauren było bardzo słabe po tym, jak zwolniono go z Tower of London.

W przeciwieństwie do Franklina, zarówno Adams, jak i Jay mieli głęboką nieufność wobec rządu francuskiego, ale ich sprzeczne opinie i dyplomatyczne podejście umożliwiło im wynegocjowanie korzystnych warunków w 1783 r. W Pokoju Paryskim.

Jefferson zastąpił Adamsa w przyszłym roku na stanowisku amerykańskiego ministra do Francji, co doprowadziło do trwałej przyjaźni między dwoma mężczyznami, zanim Adams wyjechał, aby rozpocząć nową posadę amerykańskiego ambasadora w Londynie, oraz długą i wybitną karierą służb zagranicznych dla nowo powstałego narodu.

Fakt premiowy:

Adams miał przydomek "Jego Rotundity". Stało się tak dlatego, że po wybraniu Waszyngtonu pierwszym prezydentem debatowano nad tym, co oficjalnie wezwać prezydenta. Posiedzenia Senatu trwały około miesiąca. Adams ciężko opowiadał się za tytułami dla prezydenta, które były bardzo pompatyczne, takie jak "Jego wysoka potęga" i "Jego Królewska Mość". Ostatecznie wygrał prostszy tytuł "Prezydenta Stanów Zjednoczonych".