Zagubiony kontynent, który nigdy nie istniał: Mu

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Tysiące lat młodszych od opowieści o legendarnym kuzynie, Atlantydazaginiony kontynent Mu po raz pierwszy zaproponowano w połowie XIX wieku, aby wyjaśnić fenomen podobnych symboli, architektury i mitów występujących w odmiennych, starożytnych kulturach na całym świecie. Niestety dla zwolenników tej idei nie ma dowodów empirycznych potwierdzających jej istnienie lub teorie jej upadku.

Starożytni Obcy na bok … trudno nie zauważyć, że zarówno Majowie, jak i Egipcjanie zbudowali piramidy, że starożytni ludzie z całego świata (w tym Hindusi, Grecy, Ojibwa, Cañari, Sumeryjczycy i Hebrajczycy) mają podobny mit powodziowy i że kultury są tak odległe. jako Wyspa Wielkanocna i Egipt mają podobne nazwy dla Słońca (ra'a i Ra). Łatwo więc zrozumieć, dlaczego ludzie rozwijają teorie, aby wyjaśnić podobieństwo, które dotyczy wspólnego, starożytnego źródła.

W związku z tym pod koniec XIX wieku Augustus Le Plongeon opublikował swój pomysł Mu, w Królowa Móo i egipski Sfinks (1896). Le Plongeon, który badał niektóre miejsca Majów, twierdził, że znalezione w ruinach pismo wskazało, że cywilizacja Majów jest starsza nawet od Egiptu i pochodzi z wcześniejszego, zagubionego kontynentu.

Nazwal to MuZagubiony kontynent Le Plongeon był skazany na zagładę od samego początku, Mu, rzekomo oznaczający kraj, który był zanurzony po katastrofie, sam był błędnym tłumaczeniem. Niezrażony i łączący to, co uważał za opowieść o zaginionej ziemi z mitem o Atlantydzie, Le Plongeon zdecydował, że jego Mu był kontynentem zaludnionym przez zaawansowaną cywilizację, która w czasach starożytnych zatonął w Oceanie Atlantyckim.

Uchodźcy z tej katastrofy, zgodnie z jego teorią, uciekli do regionów na całym świecie, a niektórzy dotarli do Ameryki Środkowej, aby stać się Majami, a inni, prowadzeni przez (nie robię tego) Królowa Móo, założona w starożytności Egipt.

Le Plongeon zmarł w 1908 roku, ale pałeczkę wkrótce odebrał James Churchward, brytyjski pisarz, wynalazca i inżynier, który prowadził wraz z nią, publikując kilka książek, w tym Utracony Kontynent Mu, Ojczyzny Człowieka (1926), Zaginiony Kontynent Mu (1931), The Children of Mu (1931) i Święte symbole Mu (1933).

Jednak w odróżnieniu od Le Plongeona, Churchward koncentruje swoje badania w Indiach, gdzie, jak twierdził, znalazł starożytne tablice gliniane przechowywane przez wysokiego rangą kapłana, zawierające pisma w zaginionym języku, które tylko on i dwoje innych ludzi mogli przeczytać. Tablice te, według Churchward, mówiły o "miejscu, w którym człowiek pierwszy pojawił się - Mu."

W połączeniu z innymi informacjami, które powiedział, że zebrał około 2,500 tabletek znalezionych przez Williama Nivena w Meksyku (patrz poniżej), Churchward ułożył żywą narrację Mu jako dom zaawansowanej cywilizacji, w której Naacal kwitł od 50 000 do 12 000 lat temu. W czasie Mu's upadek, kontynent miał zawierać wiele dużych miast, a także kolonie na innych kontynentach, oraz Musamo w sobie było domem dla 64 milionów ludzi.

W przeciwieństwie do Le Plongeona, twierdził Churchward Mu znajdował się na Oceanie Spokojnym, rozciągając się od Marianów przez Hawaje na Wyspę Wielkanocną do Mangaia, a katastrofa, która oznaczała jego zagładę, była zasadniczo super wulkanem - ekspansją podziemnych gazów, która doprowadziła do serii trzęsień ziemi i erupcji, które ostatecznie zatonęły cały kontynent.

Podobnie jak w przypadku Atlantydy, współczesni marzyciele nadal są zachwyceni Mui niekoniecznie bez powodu. Dla wielu, "głównego nurtu" naukowców "wyjaśnienia witryn takich jak ogromne Moai na Wyspie Wielkanocnej i podwodne rysy wyspy Yonaguni w Japonii są niesatysfakcjonujące, a myśl wielkiej, starożytnej Mu jest o wiele bardziej pociągający.

Ale naukowcy też nie rezygnują z kilku powodów. Archeolodzy twierdzą, że: (1) dowody pokazują, że kultury Starego i Nowego Świata rozwijały się niezależnie; (2) rolnictwo i społeczności miejskie rozwinęły się w Lewancie i rozprzestrzeniły się na zewnątrz około 10 000 lat temu; i (3) badania genetyczne nie wspierają teorii Mu. Podobnie geolodzy różnie twierdzą: (1) w teorii tektoniki płyt niemożliwe jest zatopienie całego kontynentu; (2) zmiana kształtu całego kontynentu, na przykład w przypadku podziału Pangea, zajęłaby miliony lat (i nie mogłaby nastąpić z dnia na dzień); i (3) były masywnymi fundamentami kontynentu, który został zdmuchnięty przez działanie wulkanu, jego olbrzymie bazy (syczące) skały byłyby dziś widoczne na dnie oceanu - a nie są.

Niemniej jednak istnieją kontynenty wielkości kontynentalne, które dziś są zanurzone pod falami, albo z powodu geologicznych wstrząsów, erozji, albo po prostu podnoszących się mórz; w rzeczywistości odkryto nowy zanurzony kontynent w 2013 r., który niektórzy nazywają brazylijską "Atlantis". Oczywiście, że "Atlantis" nigdy nie był widoczny ani nie do wytrzymania w czasach nowożytnych, ponieważ prawdopodobnie został utracony po utworzeniu Oceanu Atlantyckiego gdy Afryka i Ameryka rozpłynęły się - około 100 milionów lat temu.

Fakt premiowy:

William Niven, szkocki mineralog i niekiedy archeolog, odzyskał liczne artefakty z doliny Meksyku w latach 1921-1932, a wiele z tych przedmiotów można dziś zobaczyć w szacownych instytucjach. Według kilku źródeł odkrył także około 2500 tablic kamiennych zawierających pismo, które było niezrozumiałe nawet dla doświadczonych archeologów, z którymi pracował. W każdym razie mówi się, że zrobił rysunki tabletek, a następnie je ponownie pochował, ale nie mogę znaleźć żadnych weryfikowalnych obrazów lub tłumaczeń tych reliktów, gdyby kiedykolwiek istniały.