Mim we francuskim ruchu oporu

2023 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-09-25 22:43

Marceau urodził się Marcel Mangel 22 marca 1923 r. W żydowskiej rodzinie w Strasburgu we Francji, w pobliżu granicy z Niemcami. Kiedy miał zaledwie pięć lat, zobaczył swój pierwszy film Charlie Chaplina, moment, który zainspirował jego późniejszą karierę.

W 1939 roku, gdy Niemcy były gotowe do inwazji na Francję, wielu Żydów ze Strasburga ewakuowano w krótkim czasie. W wieku 16 lat Marcel i jego brat zostali wysłani do Perigord na południu, a ostatecznie dotarli do Limoges. Pragnąc zostać malarzem, Marcel wstąpił do szkoły artystycznej iw ciągu dwóch lat wraz z bratem wstąpił do francuskiego ruchu oporu.

Rozpoznając swoje artystyczne talenty, Ruch Oporu wkrótce kazał Marcelowi robić fałszywe dokumenty tożsamości dla Żydów, aby pomóc im uniknąć obozów, a także fałszywe dowody tożsamości dla pogan, pokazując, że młodzi mężczyźni mieli mniej niż 18 lat, a zatem nie mogli pracować jako praca przymusowa dla armii niemieckiej. Według Marcela był to także jego "pomysł, aby przekupić urzędników i sprawić, by ludzie wyglądali dużo młodziej na swoich zdjęciach". Kiedy robił papiery dla innych, Marcel również tworzył papiery dla swojego brata i siebie, zmieniając swoje nazwisko na Marceau, w złożenie hołdu jednemu generałowi Marceau z rewolucji francuskiej, o którym wspomniał Marcel, czytając o Nędznikach.

Poza innymi działaniami w ruchu oporu pod koniec wojny, Marcel pomógł także przemytowi pierścienia, by przemycić żydowskie dzieci z Francji przez Marcela przebrania się za przywódcę skautów, prowadzącego żydowskie dzieci (również przebrane za skautów). lasy do granicy szwajcarskiej. Trzykrotnie pokonując tę trasę, Marcel z powodzeniem wydzielił ponad 70 dzieci, aby bezpiecznie dotrzeć do neutralnej Szwajcarii, zapewniając im ukojenie podczas niebezpiecznej wędrówki poprzez zabawę z wygłupami w pantomimie.

Przystąpienie do armii francuskiej po wyzwoleniu Francji w 1944 roku, ponieważ mówił po angielsku, Marcel został oficerem łącznikowym z Trzecią Armią Stanów Zjednoczonych (dowodzony przez generała George'a S. Pattona). To tutaj dał swój pierwszy publiczny występ, zabawiając kilka tysięcy żołnierzy swoją pantomimą, zdobywając pierwszą amerykańską recenzję w armii Gwiazdy i paski papier.

Po wojnie Marcel wrócił do Strasburga tylko po to, by dowiedzieć się, że jego ojciec został schwytany w 1944 roku i zabity w Auschwitz. Później zapisał się do School of Dramatic Art w teatrze Sarah Bernhardt w Paryżu. Wkrótce potem zadebiutował prawdopodobnie jego najbardziej znaną postacią, Bip the Clown.

Wielu miłośników twierdzi, że pantomima nie "dobrze" przekłada się na film lub telewizję i musi być postrzegana na żywo, aby to docenić. Być może dlatego Marcel jest widziany tylko w kilku filmach. Jednak kilka ról filmowych, które wziął, jest niezapomniane. Na przykład w komedii Mel Brooksa z 1976 roku Film niemy, gdzie jedynym słowem wypowiedzianym w filmie było "Nie". Jak na ironię, wypowiedział je Marcel.

Dla faceta, który ćwiczył ciszę, Marcel mógł podać linię. Kiedyś słynnie powiedział pokój dziennikarzy, dyplomatów i wykonawców teatralnych: "Nigdy nie rozmawiaj z mimem. On nie przestanie."

Marceau dożył wieku 84 lat, umierając we wrześniu 2007 roku.