Korpus wielbłądów armii amerykańskiej

2023 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-09-25 22:43

Wielbłądy nie są obce wojnie. Od wieków są używane na Bliskim Wschodzie. Jednak nie są to dokładnie stworzenia, o których myślisz, gdy myślisz "USA. Armia ". W 1836 roku George Crosman, oficer armii amerykańskiej, przedstawił pomysł sprowadzenia wielbłądów do Stanów Zjednoczonych, aby pomóc w transporcie przez zachodnią granicę. W tym czasie jego pomysł się załamał.

Około piętnastu lat później, na początku lat pięćdziesiątych, kilka firm zaczęło importować wielbłądy, aby pomóc amerykańskim osadnikom podróżować na zachód. Podczas gdy te dwie firmy zawiodły, Armia Stanów Zjednoczonych w końcu zorientowała się, że mogą używać wielbłądów do pracy na zachód.

Jefferson Davis, ówczesny sekretarz wojny, naciskał na użycie wielbłądów, aby pomóc rozwinąć południe i rozszerzyć gospodarkę południową (a wraz z nią niewolnictwo) na zachód. W 1855 roku wysłał statek do Afryki Północnej, który został ostatecznie wypełniony trzema tuzinami wielbłądów "dla transportu wojskowego i innych służb wojskowych".

Nabycie pierwszej łodzi wielbłądów było trochę produkcją. Kierownikiem był major Henry Wayne, który spędził czas w Europie, ucząc się od "ekspertów", jak opiekować się zwierzętami. Był dość optymistycznie nastawiony, jak daleko posunie się Korpus Wielbłądów i wierzył, że będzie nawet kawalerzystka na wielbłądzie. Poza tym pomyślał: "Amerykanie będą w stanie zarządzać wielbłądami nie tylko tak dobrze, ale lepiej niż Arabowie, ponieważ zrobią to z większą ludzkością iz dużo większą inteligencją." (Oczywiście, kiedy przyszedł czas na zatrudnienie obsługi wielbłądów większość zatrudnionych osób pochodziła z Bliskiego Wschodu).

W ciągu następnych kilku lat importowano coraz więcej wielbłądów. Partia 1000 została przewieziona do Kalifornii przez Otto Esche, niemieckiego przedsiębiorcę, który widział okazję w biznesie wielbłądów. Camel Corps powstał w Camp Verde w Teksasie, gdzie testowano wielbłądy, aby znaleźć ich mocne i słabe strony. Wielbłądy miały swoje zalety: podróżowały szybciej i wymagały mniej przystanków niż konie. Mogły przenosić do 300 funtów, co było przydatne przy transporcie sprzętu i materiałów eksploatacyjnych. Zostały wykonane na trudnym terenie amerykańskiego południowego zachodu. Poza tym zjadali rośliny, których nie miałyby inne stado, co było na szczęście w suchym południowo-zachodnim otoczeniu.

Początkowo wielbłądy były używane do przewożenia rzeczy takich jak sól, kukurydza, zboże i poczta z Arizony do Los Angeles. Okazały się również popularnym środkiem transportu dla ludzi. Podczas gdy były użyteczne, ich uparta natura i sposób, w jaki straszyli konie, działały przeciwko nim. Żołnierze na ogół również nie byli zadowoleni z przyjmowania stworów w ich szeregi.

Podczas wojny domowej wielbłądy były mniej lub bardziej zapomniane, mimo że znajdowały się na południu, a Jefferson Davis, wielbiciel adwokata wielbłądów, był teraz przywódcą konfederacji. Wielbłądy były w dużej mierze niedostępne, częściowo dlatego, że nie zostały jeszcze wyszkolone do pracy w kawalerii. Ostatecznie jednak niektóre z wielbłądów zaczęły pracować, zabierając bawełnę do Meksyku, gdzie Południe miało zamiar handlować z Brytyjczykami w poszukiwaniu dostaw. Było to wszystko, co wielbłądy zobaczyły podczas wojny, pomimo wielkich nadziei, jakie miał dla nich Major Wayne.

Po wojnie secesyjnej wielbłądy uznano za zbyt nikczemne i uparte, aby były pomocne, pomimo ich faktycznej użyteczności. Poza tym Jefferson Davis popierał wielbłądy, a większość ludzi chciała zmyć myśli o wojnie domowej, w tym o wszystkim, co ma związek z przywódcą Konfederacji. Po zakończeniu transkontynentalnej linii kolejowej wielbłądy uznano za całkowicie bezużyteczne. Teraz przedmioty mogą być wysyłane w całym kraju szybciej niż kiedykolwiek wcześniej.

Był tylko jeden problem: wielbłądy wciąż były w pobliżu, terroryzowały konie i zużywały zasoby. Niektóre z nich zostały sprzedane cyrkowi lub zostały sprzedane na aukcji prywatnym nabywcom. Niektóre zostały zabite i zmiażdżone. Wielu zostało po prostu uwolnionych i pozwalało im wędrować tam, gdzie chcieli. Uważa się, że niektóre z tych wielbłądów podróżowały aż do Kanady. Na południowym zachodzie Stanów Zjednoczonych obserwowano dzikie wielbłądy aż do około połowy 20^th stulecie.

Dodatkowe fakty:

• Mimo że dzisiaj wielbłądy można znaleźć tylko w częściach Azji, na Bliskim Wschodzie iw Afryce, tak naprawdę uważa się, że wielbłądy pochodzą z Ameryki około 40 milionów lat temu. Uważa się, że migrowali do Azji krótko przed ostatnią epoką lodowcową, chociaż w Ameryce Północnej jeszcze nie było jeszcze takich wielbłądów, jak 15 000 lat temu.
• Skamielina olbrzymiego wielbłąda stojącego około dziewięciu stóp na ramieniu znaleziono w arktycznej tundrze Kanady. Uważa się, że kiedy wielbłąd żył około 3,5 miliona lat temu, obszar był znacznie cieplejszy. Jednak miało też ciężkie zimy. Wielbłąd był w stanie przetrwać dzięki szerokim kopytom i garbowi, dzięki czemu mógł przechowywać tłuszcz. Są to te same powody, dla których wielbłąd przeżywa dziś tak dobrze na pustyni. Uważa się, że gigantyczny wielbłąd jest bezpośrednim przodkiem współczesnych wielbłądów.
• Ameryka nie jest jedynym miejscem, które importowało wielbłądy. Australia również sprowadziła do 19 000 wielbłądów z Indii w 19^th wieku, aby pomóc w odkrywaniu kraju, którego znaczną częścią jest pustynia. Uważa się, że niektórzy zaczęli odrywać się od wypraw, by zrobić sobie życie w Land Down Under. W przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych populacja wielbłądów w Australii kwitła i obecnie szacuje się, że ma jedną z największych populacji zdziczałych wielbłądów na świecie (szacowaną na 750 000 wielbłądów w 2009 r.). Nie trzeba dodawać, że ogromna populacja wprowadzonego gatunku nie sprzyja istniejącemu środowisku. Rząd ustanowił program uboju wielbłądów, z których około 160 000 zginęło w ciągu ostatnich pięciu lat. Wielbłądy są następnie wykorzystywane do mięsa w karmie dla zwierząt domowych, a także sprzedawane w supermarketach jako mięso dla ludzi.