Różnica między planetoidą a kometą

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Kometa to po prostu stosunkowo niewielki obiekt astronomiczny, który ma "ogon", znany jako koma, który tworzy tymczasową atmosferę dla komety. Z drugiej strony, asteroidy nie wykazują tego ogona i są klasycznie definiowane jako po prostu obiekt astronomiczny, który krąży wokół Słońca, ale nie jest planetą ani kometą.

Ogon komety wykonany jest ze Słońca, ogrzewając różne substancje w komecie, takie jak woda w postaci lodu, ponad poziom wrzenia w próżni kosmicznej. Te odparowane substancje są następnie wyrzucane z komety i przenoszone przez wiatr słoneczny, tworząc ogon. Dlatego ogon komety zawsze wskazuje na Słońce, w stosunku do pozycji komety, a nie, jak często jest to przedstawiane, bezpośrednio za kometą względem wektora w przestrzeni.

Te ogony dały początek wyobrażeniu, że komety zostały wykonane głównie z lodu otaczającego jakiś względnie mały rdzeń z różnymi cząstkami osadzonymi w lodzie. Z drugiej strony, asteroidy są zwykle uważane za zbudowane głównie z metali i różnego rodzaju skał, które utworzyły się na tyle blisko Słońca, że większość lodu lub innych stosunkowo łatwo odparowanych materiałów już dawno zostało wydalonych. Jednak w ciągu ostatniej dekady okazało się, że tak naprawdę nie zawsze tak jest i że skład asteroid i komet nie jest tak naprawdę inny, chociaż komety zwykle mają więcej lodu, dzięki początkowo powstały poza "strefą śnieżną".

Aby zbadać to i inne rzeczy, w 2001 r. Zespół Deep Space 1 NASA odkrył, że powierzchnia komety Borrelly nie była zbudowana z lodu, ale raczej była bardzo gorąca i zupełnie sucha, bez widocznej wody lub lodu, podobnie jak wiele innych asteroidy. Poza tym, oczywiście, obiekt miał ogon, więc wiadomo było, że gdzieś tam musi być stosunkowo łatwo odparowana materia. Tak więc teoria w tym miejscu była taka, że lód musi znajdować się tuż pod powierzchnią lub istniała jakaś materia pokrywająca warstwę lodu, zasadniczo blokująca lód od obserwowalnego.

Dalsze badania w 2005 r. Przeprowadzono na komecie Tempel 1. W tym przypadku wykorzystano sondę do rozbicia krateru w tej komecie, aby móc spojrzeć na wnętrzności. Odkryli, że powyższa teoria jest prawidłowa, a lód jest skoncentrowany pod powierzchnią.

Stamtąd rozróżnienie pomiędzy typową asteroidą i kometą staje się mroczniejsze, ponieważ uważa się, że niektóre asteroidy zawierają znaczne ilości wody w postaci lodu pod powierzchnią. Co więcej, ostatnie odkrycia wykazały, że pył komet bardzo przypomina przypominający asteroid pył w makijażu, w przeciwieństwie do wcześniejszych teorii, sugerując, że są one wykonane z tych samych rzeczy, z wyjątkiem prawdopodobnych większych ilości lodu wciąż pozostającego na kometach.

Tak więc ponownie powracamy do głównej różnicy, po prostu dlatego, że komety wciąż mają wystarczającą ilość łatwego do odparowania materiału, głównie wody, że kiedy dostaną się do wewnętrznej części naszego układu słonecznego, część wody w postaci lodu topi się i jest wydalana, dając im ładne "ogony". W końcu cała woda i inne łatwo odparowane materiały zostaną wyrzucone z komety, która następnie staje się asteroidą.

Dodatkowe fakty:

• Aby poradzić sobie z niektórymi problemami związanymi z nazewnictwem, kiedy dowiadujemy się więcej o składaniu tych różnych obiektów, pod względem tego, co nazwalibyśmy asteroidą, kometą, małą planetą itp., W 2006 r. "Małe ciało Układu Słonecznego" było przyjęte w odniesieniu do dowolnego stosunkowo małego obiektu astronomicznego, takiego jak małe planety, komety, asteroidy i tym podobne.
• Inną różnicą między asteroidami i kometami było to, że komety mają znacznie większe orbity niż asteroidy, a niektóre z nich są znane z orbitowania w odległości większej niż zdumiewające 50 000 jednostek astronomicznych (AU jest odległością między Ziemią a Słońcem). Istnieją jednak przedmioty krótkookresowe, które krążą w orbicie nie większej odległości niż jakakolwiek z planet naszego Układu Słonecznego, które są uważane za komety, i istnieją pewne asteroidy, które mają większe orbity niż niektóre z tych krótkookresowych komet (z których najprawdopodobniej są to zubożone komety). Ostatnio odkryto, że orbita krąży po orbitach kołowych głównie w pasie planetoid Układu Słonecznego; stąd dlaczego to szczególne rozróżnienie zaczęło być porzucane ze względu na niejednoznaczność w tych szczególnych przypadkach.
• Używając "ogonowej" definicji komety względem asteroidy, istnieje tylko około 4000 znanych komet w porównaniu z milionami asteroid, które zostały skatalogowane. Znacznie wcześniej w rozwoju naszego układu słonecznego liczba komet byłaby prawdopodobnie znacznie większa, a wiele planetoid było kiedyś kometami, w oparciu o definicję ogona.
• Największą znaną asteroidą jest Ceres, która ma około 600 mil średnicy, podczas gdy najmniejsze obserwowalne asteroidy mają zaledwie kilkadziesiąt jardów średnicy.
• "Kometa" pochodzi od łacińskiego "cometes", który z kolei pochodzi od greckiego "kometes", co oznacza "długowłosy". To wszystko pochodzi od Arystotelesa, używając wywodu greckiego "koun", "kountng" ("gwiazdy z włosami"), które ostatecznie stały się "kometes" (długowłosa), a następnie "cometes", po łacinie, i wreszcie "kometa" po angielsku.
• Komety obserwowano w całej zarejestrowanej historii. Byli niemal powszechnie uważani za wyjątkowo złych znaków, aż do ostatnich kilku stuleci.
• Kometa Halleya została zaobserwowana już w 240 rpne, chociaż dopiero w XVIII wieku człowiek o imieniu Edmond Halley zdał sobie sprawę, że ta jedna kometa była tą samą, która pojawiała się od wieków w regularnych odstępach czasu.
• Kometa Halleya pojawi się w okolicach połowy 2061 roku, dla tych, którzy są zainteresowani.
• Koma może być większa niż średnica Słońca, a jonowa część ogona może być większa niż 1 AU.
• Kiedy obszar orbity komety przecina się z ziemską orbitą wokół Słońca, zwykle pojawia się deszcz meteorytów, dzięki cząstkom wyrzucanym z komety. Należą do nich: kiedy Ziemia przechodzi przez orbitę komety Swift-Tuttle, co dzieje się każdego roku od 9 sierpnia do 13 sierpnia oraz w październiku, kiedy Ziemia przechodzi przez orbitę komety Halleya.
• Obecnie istnieje około 7000 znanych asteroid, które krzyżują się bardzo blisko orbity Ziemi, z których około tysiąc jest większych niż jeden kilometr.
• Dla porównania meteor, który ma zaledwie 5-10 metrów średnicy, który uderza w Ziemię, co dzieje się mniej więcej raz w roku, powoduje eksplozję równą wybuchowi bomby zrzuconej na Hiroszimę (około 15 kiloton TNT), ale oczywiście bez problemu promieniowania. Na szczęście dla nas, te wybuchają wysoko w ziemskiej atmosferze, a dzięki ogromnej ilości energii, którą uwalniają, większość materii jest odparowana.
• Co kilka milionów lat obiekty bardziej przypominające meteory o wielkości powyżej 1 kilometra uderzają w Ziemię, a nawet większe z odległości 5 km lub więcej uderzają w Ziemię co dziesięć lub milion lat. Te eksplozje są oczywiście znacznie, znacznie większe i mają bardziej niszczycielski globalny wpływ.
• Nasz najwcześniejszy prawdopodobny, nieco prawdopodobny, relatywnie rzecz biorąc, wpływ asteroidu nastąpi około 16 marca 2880 z prawdopodobieństwem 1 na 300, że uderzy w Ziemię. Asteroida ma oznaczenie 29075 i ma rozmiar około jednego kilometra.
• Ze względu na ich stosunkowo małą masę, wiele komet i asteroid ma nieregularny kształt, a nie sferyczne, jak obiekty wielkości planetarnej, które są takie dzięki siłom grawitacyjnym.
• Niebieskawy kolor ogona komety tworzą elektrony, które zostały usunięte z gazów wyrzuconych z komety. Zazwyczaj nie jest to widoczne dla ludzkiego oka. Zwykle to, co ludzkie oko widzi, to ślad kurzu.
• Aminokwasy, budulce życia, znaleziono na kometach, a konkretnie na glicynie aminokwasu. Zostało to odkryte dzięki misji NASA Stardust.