Ten dzień w historii: 9 grudnia

2023 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-09-25 22:43

Dzisiaj w historii 9 grudnia 1965

Historia rozpoczyna się krótkim dokumentem producenta Lee Mendelsona Orzeszki ziemne twórca Charles Schulz, zatytułowany "Chłopiec nazwany Charlie Brown". Film z 1963 roku na żywo, animowany Orzeszki ziemne postaci Billa Melendeza, z akompaniamentem muzycznym Vince'a Guaraldiego. Żadna z sieci nie była zainteresowana jej przewietrzaniem.

Do 1965 roku Orzeszki ziemne zdobył okładkę magazynu "Time" i był ogromnym fenomenem popkultury. Przedstawiciel firmy Coca Cola o nazwisku Mendelson zapytał, czy rozważał pomysł wyprodukowania Orzeszki ziemne Świąteczna telewizja specjalna. Mendelson grał i powiedział, że tak. Po odłożeniu słuchawki zadzwonił Orzeszki ziemne twórca Charles Schulz, który miał zarys napisany do następnego dnia.

Schulz podkreślał, że "Charlie Brown Christmas" robią więcej niż tylko rozrywkę; chciał, żeby program miał jakiś cel. Upierał się, że program powinien dotknąć prawdziwego znaczenia Bożego Narodzenia i wierzył, że najlepszym sposobem na to jest biblijne fragmenty z Księgi Łukasza.

Poza tym pojawiały się liczne problemy. Scena otwierająca program na łyżwach sprawiła, że Mendelson zaczął poważnie myśleć. Zdecydował, że dodawanie tekstów do muzyki Vince'a Guaraldiego wzmocni sekwencję, ale żaden autor piosenek nie był w stanie ukończyć tego zadania. Niezrażony, Mendelson usiadł i napisał "Christmas Time Is Here" w mniej niż dziesięć minut.

Cztery tygodnie przed emisją programu Mendelson i Melendez oglądali pierwszy odcinek programu z udziałem dziesięciu innych animatorów. Mendelson zauważył, że nazwisko Schulza było błędnie napisane jako "Schultz" podczas końcowych zapisów - "zły omen, który trzeba było naprawić". Na domiar złego kredyty końcowe były białym tekstem na tle zaśnieżonego tła, co czyniło je bardzo trudnym. czytać. Było to jednak zbyt kosztowne, ponieważ projekt już przekroczył budżet.

Kiedy program został sprawdzony przez kierownictwo CBS, byli mniej niż zachwyceni. Nie podobał im się jazzowy soundtrack. Nie podobało im się to, że prawdziwe dzieci wykonały głosy bohaterów. Nie podobało im się, że programowi brakowało śmiechu. Nie lubili "A Charlie Brown Christmas" - koniec historii. Ich oficjalny werdykt brzmiał: "to prawdopodobnie będzie ostatnia specjalność" Peanuts ". Ale zaplanowaliśmy to na przyszły tydzień, więc musimy to przekazać."

Kiedy "Charlie Brown Christmas" zadebiutował 9 grudnia 1965 roku, było widziane w ponad 15 milionach domów, na czele z bardzo popularną "Bonanzą". Zgromadziło się w niej lśniące recenzje, uznanie krytyków, a także Emmy i Nagroda Peabody. Tyle o spekulacyjnych zdolnościach wykonawców CBS.

Historia Charliego Browna, jego patetycznego drzewa i prawdziwego znaczenia Bożego Narodzenia pozostaje ukochaną tradycją świąteczną prawie 50 lat po premierze. Co takiego jest w tej prostej kreskówce, która trzyma nas wszystkich - długo po tym, jak pożegnaliśmy się z dzieciństwem - wracając po kolejne święta?

Wygrywający Pulitzer powieściopisarz Michael Chabon podsumowuje to ładnie:

Ten show, w swoim spisku, postaciach, a może przede wszystkim w jego muzyce, oddaje autentyczną słodko-gorzką melancholię o tej porze roku, jak żadne inne dzieło sztuki jakie znam.