Zespół Mąż i żona, który dał światu pierwszy samochód i pierwszą podróż, która uratowała go przed zapomnieniem

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Podobnie jak w przypadku wielu wynalazków, Benz Motorwagen nie był projektem, który pojawił się znikąd. Był produktem ewolucji innowacji, po prostu następnej iteracji długiej linii poprzednich wynalazków. Być może pierwsza wizja mechanicznego wózka bez konia pochodziła z Leonarda da Vinci w 1479 roku. Nazywając go "Projektem do wozu napędzanego wiosennym lub Wozem bezkonnym", nie ma żadnych dowodów, że on je zbudował, ale jego szkic wygląda jak sprężynowy trójkołowiec. Kilkaset lat później silniki parowe były również wykorzystywane do prób zastąpienia wozu konnego.

W 1769 r. Francuz Nicolas-Joseph Cugnot skonstruował coś, co uważano za pierwszy działający samobieżny pojazd przeznaczony do podróży ludzkich. Zasadniczo duży trójkołowy napędzany parą, jego maksymalna prędkość była wolniejsza niż szybki marsz (około dwóch mil na godzinę). Nie obejmuje to cztero- lub pięciokrotnej konieczności zatrzymania na godzinę uzupełniania wody i umożliwienia powrotu ciśnienia pary. Nie trzeba dodawać, że nie było to praktyczne.

Sześć dekad później Szkot Robert Anderson włożył na wózek nie nadającą się do ponownego naładowania baterię i ruszył … choć niezbyt szybko i przez bardzo długi czas. Rodak Robert Davidson rozwinął tę innowację, tworząc baterię w 1841 roku, która może napędzać powóz do celu 1,5 mila w mniej niż trzydzieści minut. Potem, niestety, potrzebna była nowa bateria. Podczas gdy kilka postępów zostało dokonanych na froncie elektrycznego samochodu (patrz: Ten czas w 1899 roku, kiedy dziewięćdziesiąt procent taksówek Nowego Jorku były pojazdami elektrycznymi i pierwszym gazem / hybrydowym silnikiem elektrycznym, zbudowanym w 1900 roku), z różnych powodów nie byłoby to możliwe. do 21 wieku, kiedy w końcu osiągnęliśmy pełne koło i zaczęliśmy wymyślać komercyjnie opłacalne samochody elektryczne, z samochodami takimi jak Nissan Leaf, Chevy Bolt, Tesla Model S, Model X i Model 3, z których ostatni ma nazwa samochodu, o którym dzisiaj będziemy rozmawiać.

To prowadzi nas do silnika spalinowego, który, podobnie jak samochód, ma swoją własną ewolucyjną historię. Pierwsze silniki spalinowe nie wykorzystywały żadnej wewnętrznej kompresji i nie były szczególnie mocne ani praktyczne. W 1806 r. Szwajcarski inżynier François Isaac de Rivaz jako pierwszy zbudował silnik spalinowy wykorzystujący wodór i tlen. Bardziej wybuchowy, to przynajmniej dostarcza zarodka pomysłu dla kilku innych wynalazców i ich wynalazków, w tym "Hippomobilu" Jeana Josepha Etienne Lenoira. Uważany za pierwszy udany bezkonny powóz napędzany przez wewnętrzny silnik palny, został opatentowany przez Lenoira w 1860 roku i wygląda bardziej jak statek niż samochód. Amerykański George Brayton jako pierwszy opracował silnik nafty w 1873 roku, ale to również nie zapewniało wystarczającej mocy dla komercyjnie opłacalnego samochodu. 12 lat później, Benz wykorzystał te poprzednie innowacje, aby wpłynąć na swój projekt, co jest powszechnie uważane za pierwszy "nowoczesny" samochód.

Urodzony w południowo-zachodnim niemieckim mieście Karlsruhe w 1844 roku, ojciec Karla Benza zmarł w wypadku kolejowym, gdy miał zaledwie dwa lata. Mimo że był biedny, jego matka dbała o to, aby jego wykształcenie stało się priorytetem, zamiast wysyłać go do pracy w jakiejś fabryce lub w podobnym stylu, tak jak wiele innych w takich sytuacjach musiało robić. Zawsze nastawiony naukowo student, który uwielbiał jeździć na rowerze (stosunkowo nowy wynalazek w tym czasie), wstąpił na Uniwersytet w Karlsruhe w wieku 15 lat. Ukończył studia w lipcu 1864 roku i rozpoczął siedem długich lat pracy na różnych stanowiskach w firmach inżynierii mechanicznej. Ostatecznie udało mu się zaoszczędzić wystarczająco dużo pieniędzy, by otworzyć własną firmę produkującą żelazo z partnerem biznesowym, Augustem Riterem. Niemal natychmiast firma zaczęła schodzić do toalety, głównie dzięki problemom z Riterem. Benz był bliski bankructwa, gdy poznał Berthę Ringer.

Jako niezamężna kobieta przywileju, otrzymała dość duży posag, który miał zostać oddany mężowi po ślubie, aby mogła nadal prowadzić swój przyzwoity, zamożny styl życia - ale do tego czasu to ona zarządzała tym, jak widziała dopasowanie. Teraz nie jest jasne, jak się spotkali Karl i Bertha, ale jest oczywiste, że mieli szczególny związek. W 1870 r. - dwa lata przed ślubem - Bertha zdecydowała się zainwestować znaczną część swojego posagu w działalność firmy Benz, aby pomóc jej finansowo przetrwać. Podczas gdy utrzymywało to działalność, niestety, z powodu różnych problemów z innymi udziałowcami, a rola Benza w firmie ostatecznie ulegała marginalizacji, był zmuszony opuścić ten biznes. Ale dzięki reszcie posagu Berthy udało mu się założyć nową firmę, Benz & Cie.

Teraz, bez ingerencji ze strony akcjonariuszy lub partnerów biznesowych, Benz zaczął pracować nad tym, co mu się podobało. I co mu się podobało, to inżynieria kilku elementów, które dziś kojarzą się z pojazdami współczesnymi. Następnie opatentował te urządzenia i sprzedał patenty, aby subsydiować swoje inne wynalazki. Obejmowały one patenty na układ przepustnicy, układy zapłonowe zasilane akumulatorem, świece zapłonowe, dźwignie zmiany biegów, gaźniki, chłodnicę wody i sprzęgło.

Powszechnie opowiadana legenda mówi, że pewnego dnia, szukając rozrywki, odwiedził pobliski sklep z rowerami, by oddać się życiowej pasji dla dwóch kołodziejów. Zamiast tego zainspirował się tego dnia i wrócił do swojego sklepu i wynalazł nowy rodzaj ludzkiego urządzenia transportowego. W rzeczywistości Benz i wielu innych od dawna dążyło do stworzenia takiego urządzenia i poświęcił wiele swojego zawodowego życia na wymyślanie i ulepszanie mechanizmów niezbędnych do umożliwienia takiego pojazdu. Potrzeba było kilku lat majsterkowania, ale w styczniu 1886 roku udało mu się opatentować swój "Motorwagen" - trójkołowy pojazd z jednocylindrowym, czterosuwowym silnikiem benzynowym. Podczas gdy inni, tacy jak Gottlieb Daimler, niezależnie pracowali nad zasadniczo tą samą rzeczą z podobnym sukcesem, to Motorwagen został uznany za pierwszy na świecie praktyczny, dostępny na rynku silnik napędzany silnikiem spalinowym.

Wiedząc, że mąż jest pozbawiony pewności siebie i perfekcjonizmu, a także przerażony, że jego wynalazek zakończy się w śmietniku historii, Berta postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce.

Było to w sierpniu 1888 roku, kiedy Bertha postanowiła wykonać swój plan. Budząc się wcześnie rano, ona i jej dwaj nastoletni synowie, Eugen i Richard, wypchnęli tak zwany model 3 Motorwagena z warsztatu jej męża i na tyle daleko, gdzie można go było uruchomić bez budzenia go. Celem zaplanowanej przez nią małej wyprawy była wizyta u matki w Pforzheim, 65 mil stąd. Miała nadzieję, że uda jej się pobudzić spory rozgłos, robiąc coś, czego nigdy wcześniej nie próbowano - biorąc samochód na podróż. Bertha wcześniej nie poinformował Karla o tej przygodzie, ale zostawił mu notatkę, którą odkrył, gdy się obudził. Niestety dla miłośników historii na całym świecie, dokładnie to, co ta notatka mówi, zostało utracone w historii.

Droga do Pforzheim była z pewnością mniej podróżna, kamienista i nieutwardzona w wielu miejscach. (Poza: wiersz Droga nie została podjęta prawdopodobnie nie mówi, co myślisz, że mówi, patrz "Często nie zrozumiana" Roberta Frosta i rola, jaką zagrał w śmierci swojego najlepszego przyjaciela) Pomimo warunków jazdy, Bertha została zdeterminowana, prowadząc i naprawiając samochód na droga. Ona i jej synowie musieli pchać samochód po wielu wzgórzach (co później skłoniło ją do zasugerowania, że Model 3 potrzebuje niższego biegu, ponieważ silnik o mocy 2,5 KM po prostu nie był wystarczający do wspinaczki).

Musiała również zatrzymać się na paliwo w aptekach, które sprzedawały ligroinę i była zmuszona dokonać awaryjnej naprawy zapłonu samochodu za pomocą, ze wszystkich rzeczy, jej podwiązki, aby zaizolować zwinięty drut. Kiedy linia paliwowa się zatkała, zidentyfikowała problem i oczyściła go swoją szpilką do włosów. Kiedy łańcuch napędowy się zepsuł, znalazła kowala i poinstruowała go, jak wykonać potrzebną naprawę. Kiedy drewniane hamulce zaczęły pękać w obliczu trwałego użytkowania w dół, wpadła na pomysł, aby na drewnianych butach umieścić skórę - pierwsze na świecie klocki samochodowe - znalezienie szewca do dostarczania i mocowania skórzanych podeszew do tej funkcji. (Oprócz dodania dodatkowego ekwipunku i pewnych drobnych usprawnień na podstawie opinii jego żony, było to kolejna poprawa, którą Benz natychmiast dodał do projektu modelu 3 po powrocie Berthy).

O zmierzchu Bertha Benz przybyła do domu swojej matki, która w ciągu niecałych 12 godzin przejechała 65-milową podróż, wliczając czas naprawy. Po drodze podekscytowani wieśniacy i przypadkowi świadkowie byli świadkami cudu, jakim był Motorwagen - na pewno nie był idealny, ale poruszał się stosunkowo szybko i był bezpieczny.Wysłała telegram do męża, aby poinformować go o udanej podróży, ale już wiedział, ze względu na znaczącą reklamę, która odbijała się echem w całym regionie dzięki jej zuchwałej podróży. Bertha uratowała go wcześniej dzięki swoim pieniądzom - tym razem zrobiła to ze swoim sprytem i wiarą, że jego wynalazek może zrobić to, czego inni nie lubili.

Po kilku dniach spędzonych u matki, Bertha i chłopcy wrócili do domu w Motorwagen, tym razem celowo zmierzając w innym kierunku, imponując jeszcze większej liczbie osób modelem 3. Ogólnie rzecz biorąc, była to pierwsza na świecie podróż samochodowa - 120 mil w mniej niż 24 godziny jazdy, w tym czas naprawy i tankowania. Wcześniej jedyne inne znane pojazdy o spalaniu wewnętrznym nie zdołały pokonać więcej niż jedną milę, a często musiały być zwrócone koleją, popychane lub ciągnięte przez konie po zepsuciu.

Bezpośrednio po tej dobrze nagłośnionej podróży drogowej, zamówienia zaczęły napływać do Benz 'Motorwagen. Pod koniec stulecia firma Benz produkowała setki samochodów rocznie i była największym producentem samochodów na świecie.

Podczas gdy Karl Benz był fenomenalnym inżynierem i wizjonerem, historia niemal na pewno go pamięta, zamiast tylu innych, którzy wymyślili praktycznie to samo w tym samym czasie, ze względu na ciągłe wsparcie finansowe i późniejszy promujący sens swojej żony, Berthy. Ringera Benz. Jeszcze raz, jak powiedział sam człowiek, "tylko jedna osoba pozostała przy mnie na małym statku życia, kiedy wydawało się, że ma ona zatonąć. To była moja żona. Dzielnie i stanowczo stworzyła nowe żagle nadziei."

Fakt premiowy:

Dziś miłośnicy historii mogą przemierzyć 120-kilometrową trasę słynnej podróży Berthy, znanej jako Szlak Pamięci Bertha Benz.