Pochodzenie Term Laik

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Dziś dowiedziałem się o pochodzeniu terminu laika.

Określenie "laika" oznacza dziś "osobę, która nie należy do określonego zawodu lub nie jest ekspertem w jakiejś dziedzinie." Ma ona również nieco mniej powszechnie znane znaczenie "osoby, która nie jest członkiem kleru". ", Która jest jego pierwotną definicją. Laik pochodził z dwóch istniejących słów "świeckich" (ze Starego Francuskiego "lai", co znaczy "świecki") i "człowiek", stąd "nie-klerykalne" znaczenie.

Termin laika pojawił się około 15 wieku, a w ciągu około 100 lat nazwa "świecka" stała się powszechna. W obu przypadkach, poza definicją nie-duchowną, początkowo wydawało się, że odnoszą się one do osób, które nie były wyraźnie akredytowane w medycynie lub prawie, a definicja poszerzała się tam o każdego nie-eksperta w danej dziedzinie.

Termin "laikat" ma podobne pochodzenie jak laik, wywodzący się z języka angielskiego "laite", który z kolei pochodzi od francuskiego słowa o tej samej pisowni. Francuskie słowo "laite" pochodzi od łacińskiego "laicus", a od greckiego "laikos", co oznacza "lud" lub "wspólny" ("laos" oznaczający "lud").

Dokładna definicja świeckich różni się nieznacznie w zależności od tego, z którą sektą religijną się konsultuje, ale ogólnie to słowo oznacza po prostu ludzi, którzy nie są wyświęceni, ale należą do pewnej grupy religijnej. Na przykład w katoliku Lumen Gentiumlaikat jest zdefiniowany następująco:

Określenie "świeccy" oznacza tutaj wszystkich wiernych, oprócz tych w świętych zakonach i tych w stanie życia religijnego, które zostały specjalnie zatwierdzone przez Kościół. Ci wierni są przez chrzest jednym ciałem z Chrystusem i są ustanowieni pośród Ludu Bożego; są oni na swój sposób uczestnikami kapłańskiej, prorockiej i królewskiej funkcji Chrystusa; i wykonują oni dla swojej misji misję całego chrześcijańskiego ludu w Kościele i na świecie.

Co ciekawe, słowo "człowiek" pierwotnie było neutralne pod względem płci, które ostatecznie oznaczało to samo, co współczesne słowo "osoba", chociaż pierwotnie było dokładniej zdefiniowane jako "myśliciel". Poza tym słowo "mężczyźni" używane po prostu znaczy "myśleć" lub "mieć umysł kognitywny" i był również uważany za całkowicie neutralny pod względem płci. Dopiero około tysiąc lat temu słowa mężczyzny i mężczyzny zaczęły odnosić się do określonej płci (mężczyźni) i dopiero pod koniec XX wieku używano jej prawie wyłącznie w odniesieniu do mężczyzn.

Dodatkowe fakty:

Zanim "człowiek" oznaczał mężczyznę, słowo "wer" lub "wǣpmann" było powszechnie używane w odniesieniu do "męskiego człowieka". To słowo prawie całkowicie wymarło około 1300 roku, ale przetrwało nieco w słowach takich jak "wilkołak", co dosłownie oznacza "człowiek wilk".
Kobiety w tamtym czasie były określane jako "wif" lub "wimfmann", co oznacza "żeński człowiek". Ten ostatni "wifmann" ostatecznie przekształcił się w słowo "kobieta" i zachował swoje pierwotne znaczenie. Słowo "wif" ostatecznie przekształciło się w "żonę", a jej znaczenie wyraźnie się nieznacznie zmieniło.
Jedną interesującą konwencją, która została wymyślona na początku XX wieku, aby poradzić sobie z tym problemem "mężczyzny", który miałby oznaczać zarówno mężczyznę, jak i kobietę, a także czasami oznacza wyłącznie mężczyźni, jest w literaturze, aby wykonać następujące czynności: odnosząc się do wszystkich ludzi " człowiek "powinien być kapitalizowany jak w" Człowieku "; w odniesieniu do "man" jak w "male", należy pozostawić małe litery. Konwencja ta była używana w takich utworach literackich jak "Władca Pierścieni" i była kluczowym punktem w proroctwie dotyczącym Czarnoksiężnika Angmaru: "żaden człowiek nie może mnie zabić", co oznacza, że zgodnie z proroctwem, kobieta, Eowina, mógł go zabić, ponieważ "człowiek" w proroctwie nie był kapitalizowany.
Nazwisko "laika" (choć tak naprawdę nie jest napisane w ten sposób) faktycznie wyprzedzało termin "laika", jak myślimy o nim dzisiaj około 600 lat. Nazwa ta pochodziła od staroangielskiego "leah", co oznacza "polanę", z "mann", co oznacza mniej więcej "osobę odpowiedzialną za coś". W ten sposób leahmann, laik, leyman, lyman itp. Oznaczałoby "osobę, która dba o polanę".
W niektórych religijnych sektach świecki kapłan kiedyś odwoływał się do kogoś, kto jest kapłanem, ale nie jest ustanowiony w żadnej określonej kolejności. Jednak w buddyzmie świeckiego mnicha lub świeckiego księdza uważano kiedyś za kogoś, kto był buddyjskim mnichem, ale nie żył w klasztorze, a raczej żył wśród ludzi.
Termin "laik" pojawił się dopiero w latach siedemdziesiątych, jako alternatywna, wyraźnie neutralna pod względem płci wersja laika lub świeczki.

Rozwiń w celu uzyskania referencji