Opowieść o tym, jak SpongeBob SquarePants zrobili to z powietrza

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Według oryginalnego twórcy SpongeBoba, Stephena Hillenburga, po raz pierwszy wpadł na pomysł, że ostatecznie stanie się SpongeBobem, ucząc biologii morskiej w Ocean Institute w Kalifornii w latach 80-tych. Aby pomóc w nauczaniu młodych studentów odwiedzających Instytut o różnych zwierzętach żyjących w basenach pływowych Instytutu, stworzył komiks zatytułowany "Strefa intubacyjna", w którym znalazło się wiele antropomorficznych stworzeń morskich, które posłużyłyby za podstawę wielu późniejszych postaci SpongeBoba, w tym główny bohater o imieniu Bob the Sponge.

Pomimo wysokiej jakości komiksu, zarówno pod względem treści, jak i sztuki (Hillenburg specjalizował się w biologii morskiej z nieletnią sztuką na studiach), nigdy tak naprawdę nie wyszedł nigdzie, choć Hillenburg przekazał ją wielu wydawcom. Tylko nikt nie był zainteresowany.

Jednak stworzenie komiksu wywołało iskrę w Hillenburgu, który zdał sobie sprawę, że cieszy się sztuką o wiele bardziej niż z biologii morskiej. W związku z tym podjął decyzję o powrocie na studia, aby uzyskać tytuł magistra w dziedzinie animacji, pomimo wcześniejszych zastrzeżeń do sztuki, która nie jest wyborem na mądrą karierę.

Po ukończeniu studiów animacji eksperymentalnej Hillenburg poznał twórcę kultowego show Nowoczesne życie Rocko na festiwalu animacji. Później zaoferował Hillenburgowi pracę po tym, jak obaj ją złamali, a jakość portfela Hillenburga stała się widoczna.

Pracując jako reżyser i producent okazjonalny, autor scenariuszy i pisarz dla Nowoczesne życie RockoHillenburg poznał i zaprzyjaźnił się z aktorem głosowym Tomem Kenny, który później wypowiedział SpongeBoba. Zgodnie z niedawnym wywiadem z Hillenburgem, podjął decyzję, by obsadzić Kenny'ego głosem SpongeBoba po spotkaniu z nim.

Jeśli chodzi o wymyślanie głosu, Kenny otrzymał podstawowy opis tego, jaką postać ma SpongeBob. Stwierdził: "Steve opisał mi SpongeBoba jako dziecinnego i naiwnego. Nie jest całkiem dorosły, nie jest całkiem dzieckiem. Pomyśl o Stanie Laurel, Jerry Lewisie, dziecku. Coś jak Munchkin, ale niezupełnie, trochę jak dziecko, ale nie w dziecięcym głosie Charliego Browna w programach telewizyjnych ". Z tym opisem Kenny podobno "odnalazł głos w około 10 sekund".

Ale po tym idziemy przed siebie Nowoczesne życie Rocko zakończył się w 1996 roku, Hillenburg zaczął uzupełniać ideę, którą miał ponad dekadę wcześniej i zaczął tworzyć coś, co stało się znane jako "Biblia SpongeBoba" - książka zawierająca wszystkie informacje, fabułę i motywacje każdej postaci w pokaż wraz z serią fabularną i informacjami ogólnymi, aby zachować spójność.

Podczas gdy podstawowe założenie pokazu było nieco podobne do wcześniejszego komiksu, Hillenburg postanowił radykalnie zmienić wygląd Boba gąbki. W komiksie Bob przybrał wygląd anatomicznie poprawnej morskiej gąbki w okularach przeciwsłonecznych. W przedstawieniu Hillenburg postanowił nadać mu wygląd i kształt gąbki kuchennej, która miała ręce i nogi oraz nosiła koszulę i krawat. Ten wczesny obraz pozostał zasadniczo niezmieniony w całym procesie projektowania, z wyjątkiem usunięcia kapelusza, który pierwotnie miał, co później stało się częścią munduru SpongeBob podczas pracy w Krusty Krab.

Podczas gdy Hillenburg konceptualizował przedstawienie, zamierzał nazwać głównego bohatera "SpongeBoy" i jego planem było nazwać "SpongeBoy Ahoy!". (Poza tym: Ahoy-hoy był preferowanym przez Alexandra Grahama Bella sposobem na odebranie telefonu.) SpongeBoy Ahoy upadł, kiedy Hillenburg odkrył po wrzuceniu serialu do Nickelodeon, że "SpongeBoy" został już zarejestrowany jako nazwa mopa.

Po kilku naradach, zdecydował się na imię "SpongeBob", szczególnie chcąc zachować "gąbkę" w nazwie, aby rodzice i dzieci nie pomylili postaci z kawałkiem sera. Pierwotnie "SpongeBoy" nie miał żadnego imienia. Jednak po zmianie nazwy postaci, Hillenburg zdecydował się nadać SpongeBobowi nazwisko SquarePants po przypadkowym komentarzu Toma Kenny'ego, kiedy Kenny powiedział: "Chłopcze, spójrz na tę gąbkę w kwadratowe spodnie, myśląc, że może dostać pracę w fast foodie". Hillenburg uwielbiał dźwięk "kwadratowych spodni", gdy był przyczepiony do SpongeBoba, a także podobało mu się, że nie tylko opisuje strój postaci, ale także jego podstawową osobowość - rodzaj kwadratu.

Przed rozpoczęciem pitchingu do Nickelodeon, Hillenburg spędził również sporo czasu z Derekiem Drymonem oglądając materiał z postaciami, które uważali za SpongeBoba, aby lepiej poznać zachowanie postaci.Drymon był artystą storyboardu Nowoczesne życie Rocko który podsłuchał Hillenburga dyskutującego o potencjalnym nowym występie i dosłownie gonił Hillenburga po korytarzu, by poprosić o dołączenie do zespołu. Ostatecznie, według Drymona, oparli oni osobowość SpongeBob przede wszystkim na komikach Jerry Lewis i Stan Laurel, a także na Pee-wee Herman.

Gdy nadszedł czas, by rozbić wystawę w 1997 roku, Hillenburg wycofał wszystkie przystanki. Eric Coleman, wiceprezes ds. Rozwoju i produkcji animacji w Nickelodeon, zauważył później, że "spotkania pitchingu mogą się diametralnie różnić" i nie ma na to prawdziwej lub złej drogi, ponieważ przynajmniej dla niego uzyskanie "poczucia twórcy jako talentu". To powiedziawszy, później został również zacytowany, że Hillenburg "naprawdę wzniósł się ponad". Więc co dokładnie zrobił?

Zacznijmy od tego, że Hillenburg spędził tygodnie z pieczołowitością wykonując malutką wersję zestawu Bikini Bottom, w komplecie z małymi modelami postaci, umieszczonymi w dużym akwarium, przykrytym prześcieradłem i zaprowadzonym do pokoju konferencyjnego. Aby dokończyć scenę, Hillenburg i Drymon założyli jaskrawą hawajską koszulę i weszli do pokoju z huczącą muzyką hawajską. Podczas spotkania para opisała wszystkie postacie i dała krótki opis uzgodnionego epizodu pilotażowego, Potrzebna pomoc, w którym SpongeBob aplikuje i skutecznie otrzymuje pracę.

Zebrani dyrektorzy, którzy oglądali początkowy pitch, różnie opisywali to jako "całkiem zdumiewające" i coś, co "chcieliby, aby mieli na taśmę" przez lata i jest to odnotowane na komentarzu DVD do odcinka, w którym dwóch kierowników, Albie Hecht i Kevin Hay, musiała wyjść z pokoju, żeby się skomponować, bo nie mogli przestać się śmiać - to dobry znak, że Hillenburg i Drymon pracowali.

Po zakończeniu pitch, Drymon stwierdził, "… wyszli z pokoju, aby omówić to. Doszliśmy do wniosku, że wrócą do Nowego Jorku i za kilka tygodni usłyszymy. Byliśmy zaskoczeni, gdy wrócili w ciągu minut i stwierdzili, że chcą to zrobić …"

Po zaledwie kilku minutach obrad kierownicy zaprezentowali zielone światło show i dali Hillenburgowi i współpłacącym trochę pieniędzy na stworzenie pilota, który, gdy w końcu trafił na ekrany, wywarł tak wielki wpływ na grupę kierowników, którzy według prezesa Nickelodeon Cyma Zarghami, "ich natychmiastową reakcją było ponowne zobaczenie, zarówno dlatego, że im się podobało, jak i to, czego nigdy wcześniej nie widzieli".

Nie trzeba dodawać, że serial otrzymał więcej niż tylko trochę pieniędzy na pilota, a kiedy uderzył w fale powietrza, był hitem - może trochę zaskakująco, nie tylko z dziećmi, ale także z dorosłymi. W trzecim sezonie prawie 20 milionów z 50 milionów widzów tego sezonu było dorosłych. Mnóstwo miliardów dolarów, liczne nagrody, dziewięć sezonów i dwa filmy z długometrażowymi filmami długometrażowymi w późniejszym czasie, seria wciąż rośnie.

Dodatkowe fakty:

• Zanim został animatorem, Hillenburg wykonał szereg dziwnych prac, w tym przede wszystkim kucharza smażyć - tak jak SpongeBob.
• Tom Kenny, głos SpongeBoba, jest żonaty z Jill Talley, która głosi robota małżonka głównego antagonisty programu.
• SpongeBob wyróżnia się zaskakującą gromadą gwiazd gościnnych w głównych i mniejszych rolach, w tym między innymi: Johnny Depp, Victoria Beckham i Amy Poehler (wszyscy zgodzili się zagrać w serialu z polecenia swoich dzieci), Pat Morita, Patton Oswalt, David Bowie i Robin Williams. Być może najdziwniejszą, lub co najmniej najbardziej nieoczekiwaną gwiazdą gościnną, biorąc pod uwagę charakter serialu, jest heavy metalowy zespół Pantera, który nagrał specjalną wersję solówki z ich piosenki, Death Rattle, w odcinku, Tydzień Prehibernacji.