Dlaczego Dalmatians są stowarzyszeni z strażakami

2023 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-09-25 22:43

Dalmatyńczycy jako psy straży pożarnej stały się tak powszechne w książkach i filmach, że jest to praktycznie stereotyp. Okazuje się, że dalmatyńczycy naprawdę mają silną historię w straży pożarnej i mieli też jakiś cel.

Przed wozami strażackimi były powozy konne. Jedno z najbardziej skutecznych narzędzi przeciwpożarowych w połowie 18^th wiek był parowcem - maszyną, która składała się z kotła, który był w stanie użyć pary wodnej do wypompowania wody z węży i do ognia. Wozy konne straży pożarnej byłyby załadowane maszyną, konie byłyby podwieszone, a pojazd zsunąłby się z drogi.

Gdy strażacy ścigali się z płomieniami, nie mieli czasu, by konie zaczęły boleć lub zwalniać dla wszystkich pieszych korzystających z drogi, do której przybyli Dalmacianie.

Oprócz tego, że znany był z tworzenia silnych więzi z końmi, na początku 1700 roku zaobserwowano, że dalmatyńczyki doskonale nadają się do podróżowania na duże odległości. Jak stwierdził Dalmatian Club of America, Anglicy czuli, że dalmatyńczycy mają "siłę, witalność, hart ducha i rozmiar, aby podążać pod powozem przez setki kilometrów".

Kiedy podróżni odpoczywali na noc, psy były również przydatne do stania na straży koni i dobytku ludzi. Angielscy arystokraci szybko zauważyli, że dalmatyńczycy podążają za swoimi powozami, a psy nawet stały się symbolem statusu społecznego - im więcej dalmatyńczyków, które krążyły razem z twoim powozem, tym bogatsi musicie być.

Wracając do dalmatyńczyków i powozów konnych z ogniem - ze względu na silną etykę pracy i wytrzymałość psów, zazwyczaj nie mieli problemów z nadążaniem za powozami, nawet gdy leciały z dużą prędkością na drogach. Dalmatyńczyk odstraszałby wszystko, co mogło zranić konie, a także równie ważną rolę służył jako pierwsza "syrena". Jego kora ostrzegałaby pieszych na drodze, że straż pożarna jest już w drodze i zejdzie z ulicy.

Konie również były nieco nieufne, będąc tak blisko płonących budynków, kiedy nadszedł czas, aby się zatrzymać. (Możesz ich winić?) Podczas gdy strażacy rozładowywali swój sprzęt i rzucali się, by rozpalić ogień, ich wierni Dalmatyńczycy zostali z wózkiem, utrzymując konie w spokoju i pilnując rzeczy strażackich. Nie tylko to, ale kiedy wrócili do domu straży pożarnej, dalmatyńscy byli często trenowani, by wąchać i zabijać szczury i inne robactwo - coś w rodzaju szczekania kota, który był znacznie mniej leniwy niż miauczący łapacz myszy.

Kiedy stworzono znacznie bardziej wydajne silnikowe wozy strażackie, nie było już koni dla Dalmatyńczyków, którzy mogliby pozostać w towarzystwie i nie musieliby wyprzedzać ciężarówek, by ostrzegać ludzi, że zbliża się straż pożarna - teraz były syreny. Ich użyteczność została zużyta, Dalmatianie mogli zniknąć ze strażackich stacji. Zamiast tego zamienili się w maskotki straży pożarnej, szczególnie popularne, gdy strażacy uczą dzieci o bezpieczeństwie pożarowym. Oczywiście, w tym momencie można użyć dowolnego psa, a czasami tak jest, ale biorąc pod uwagę długą tradycję używania dalmatyńczyków, wydaje się prawdopodobne, że pozostaną oni wybranymi psami w wielu stacjach przeciwpożarowych w dającej się przewidzieć przyszłości.

Dodatkowe fakty:

• Popularnym mitem jest to, że dalmatyńczyki są trzymane w domach przeciwpożarowych, ponieważ w przeciwieństwie do innych ras, głośny dźwięk syreny nie zaszkodzi ich uszom. O ile prawdą jest, że dalmatyńczyki są predysponowane do głuchoty (tylko około 70% ma normalny słuch), pierwotnie miały funkcjonować jako syreny, jak stwierdzono, więc ich słuch nie był tak naprawdę czynnikiem.
• Niebieskookie dalmatyńczyki są bardziej narażone na głuchotę niż dalmatyńczycy o brązowych oczach. Badania mające na celu ustalenie, dlaczego były dotychczas niejednoznaczne. Częściowo lub całkowicie głuche dalmatyńczyki nadal robią doskonałe zwierzęta, o ile mają odpowiednie przeszkolenie.
• Projekt dziedzictwa dalmatyńskiego rozpoczął się w 2005 r. I ma na celu "wyhodowanie" różnych defektów zdrowotnych, które nękają dalmatyńczyków jedynie poprzez hodowanie psów z normalnym słuchem, prawidłowym metabolizmem w moczu oraz przyjaznymi i pewnymi psami.
• W Wielkiej Brytanii dalmatyńczyki są czasami nazywane "angielskimi psami-trenerami" lub "psami ze śliwkami".
• Kariery inne niż "ogniste psy", które dalmatyńczyki są w pewnym stopniu dostosowane do poszukiwań i akcji ratowniczych, partnerów do pracy i opiekunów.
• Dokładne pochodzenie dalmatyńczyków nie jest znane, chociaż prawdopodobnie pochodzi ono z chorwackiego regionu "Dalmatia", dla którego zostało nazwane. Szacuje się, że istnieją już od 600 lat lub więcej, ale nazwa Dalmatian nie była używana w latach 1780-tych. Dalmatian zyskał wielką popularność w Wielkiej Brytanii, zanim ponownie rozprzestrzenił się na Europę, a ostatecznie obie Ameryki.
• Jak można sobie wyobrazić, popularność tej rasy wybuchła wraz z wydaniem Sto i jeden dalmatyńczyków książka Dodiego Smitha z 1956 r. i film animowany Disneya z 1961 r. To niekoniecznie było dobre.Podobnie jak kupowanie dzieciom królików lub piskląt na Wielkanoc, rodzice rzucili się, aby uzyskać dalmatyńskie szczenięta dla swoich dzieci bez uprzedniego zbadania rasy, aby dowiedzieć się, czy są one odpowiednie dla ich rodziny. Oprócz potrzeby dodatkowego treningu, jeśli pies ma jakąś głuchotę, dalmatyńczycy są rasą wysokoenergetyczną, która woli biegać po wózkach ogniowych niż siedząc z dzieckiem oglądającym telewizję. Wiele psów zostało porzuconych w funtach, kiedy okazało się, że nie są zgodne z życiem niektórych rodzin, a w rezultacie dalmatyńskie akcje ratunkowe zostały szybko ustanowione, aby spróbować znaleźć nowe domy.