Co jest nie tak z gigantycznymi pandami?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Wielkie pandy są bardzo złe w robieniu dzieci

Jest niewiele zwierząt, które są gorsze w rozmnażaniu się niż gigantyczna panda.

Lady pandy są płodne tylko przez dwa do trzech dni każdego roku, a następnie tylko na wiosnę. Ich względna bezpłodność jest tylko spotęgowana przez męską niechęć do partnera - zwłaszcza w niewoli. Jak zauważa Pandas International:

Albo straciły zainteresowanie łączeniem się w naturalny sposób, albo po prostu nie wiedziały jak.

Jednym z powszechnych problemów męskich pand jest to, że nie znają właściwej pozycji do zapładniania samic z ich malutkimi, drobnymi penisami. (Przysięgam, ten link jest całkowicie nieszkodliwy.) 😉

Aby zaradzić temu problemowi, nieustraszeni działacze zajmujący się ochroną przyrody zajęli się pokazywaniem pand w niewoli ptaszków innych osób. Te tutoriale, zwane przez niektórych "panda porn", odniosły ograniczony sukces.

Do tej pory najskuteczniejszą metodą promowania poczęcia była sztuczna inseminacja. W istocie, w Centrum Badań nad Hodowlą Chengdu w Chinach konserwatorzy twierdzą, że "udoskonalili trudne zadanie reprodukcji pand", co wiąże się z połączeniem sztucznego zapłodnienia i chwytania dziecka.

Gigantyczne pandy są bardzo złe w utrzymywaniu dzieci w jedności

Przy urodzeniu noworodki mają rozmiar mniej więcej pałeczki masła - około czterech cali i czterech uncji ciężkich. Ich mały rozmiar i rozwojowa niedojrzałość łączą się ze śmiertelnością pandy w pierwszym roku 40%. W rzeczywistości nowonarodzone pandy często umierają w ciągu kilku dni od urodzenia. Warto zauważyć, że w National Zoo w Waszyngtonie, D.C., pięć różnych młodych, urodzonych w latach 1983-1989, zmarło w ciągu tygodnia od urodzenia.

Chociaż infekcja jest częstą przyczyną, inne stany przyczyniają się również do umieralności niemowląt panda. Na przykład w 2012 r. Sześciodniowy panda cub w National Zoo zmarł z powodu uszkodzenia wątroby i płuc. Niestety, istnieje również kilka przykładów panda niemowląt, które zostały przypadkowo zgniecione przez ich matki (które zwykle osiągają 200 funtów).

Giant Pandy mają bardzo słabą dietę

W ciągu ostatnich 2 do 2 1/2 milionów lat, gigantyczna panda ewoluowała, by żyć głównie na jednym pokarmie - bambusie. Tak wyspecjalizowana jest dieta, że nawet opracowała kciuk w rodzaju, aby pomóc mu uchwycić te smaczne, włókniste pędy. Dziwnie jednak bambus nie jest dobrym wyborem dla gigantycznej pandy.

Po pierwsze, bambusowe pandy jedzą (80 funtów dziennie, kiedy nie w ciąży) jest stosunkowo uboga pod względem odżywczym, a niektórzy naukowcy uważają, że właśnie dlatego tak wielkie są małe panda. Jak zauważyliśmy: "Łatwiej jest zwierzęciu przekształcić bambus w mleko, niż zamienić bambusa w tkankę zwierzęcą".

Po drugie, genetycznie rzecz biorąc, gigantyczna panda nie ma nawet odpowiedniego DNA, zwanego "genami celulazy trawiennej", aby strawić bambus. (Jednak szczerze mówiąc, żadne ssaki nie posiadają tych genów).

Po trzecie, gigantyczne pandy, jako członkowie rodziny niedźwiedzi, pierwotnie ewoluowały jako zwierzęta mięsożerne (lub wszystkożerne), a nie zwierzęta roślinożerne, jak inne ssaki karmiące celulozą (czytaj: przeżuwacze). Jako takie, pandy nie mają czterokomorowego żołądka przeżuwacza wypełnionego drobnoustrojami, które rozkładają twarde włókna. Ponieważ pandy nie wyewoluowały takiego systemu, mogą trawić jedynie około 20% bambusa, który jedzą. Jak zauważył jeden z ekspertów: "jego anatomia jelit i mikrobiom jeszcze nie przystosowały się do degradacji tych włókien bambusa".

Tak więc, gdy weźmiesz pod uwagę liczbę i różnorodność sposobów, w jakie bambus stwarza problemy dla gigantycznej pandy, musisz zadać sobie pytanie "dlaczego bambus?"

Bambus jest smaczny

Niektórzy naukowcy uważają, że gatunek "bambusa" pochodzi z genów smakowych gigantycznej pandy. Około 2 do 2 1/2 miliona lat temu pandy straciły jeden z głównych genów (T1R1) do degustacji umami, głównego smaku pokarmów bogatych w białko, takich jak mięso (pozostałe cztery smaki są gorzkie, słodkie, słone i kwaśne). Co ciekawe, gigantyczna panda ma dodatkowe geny (T2R) do wykrywania gorzkiego, podstawowego smaku włóknistych roślin, takich jak bambus.

Inni badacze twierdzą jednak, że utracone i uzyskane geny nie były przyczyną zmiany diety, ale raczej jej rezultatem. Twierdzą, że krowy i konie nadal mają gen T1R1, ale powstrzymują się od jedzenia pokarmów umami. Zauważają również, że "nawet bez umiejętności smakowania mięsa, gigantyczne pandy wciąż mogą wybierać mięso". Ci uczeni uważają, że "system apetytu-nagrody" pandy, zamiast smaku, jest głównym motorem jego miłości do bambusa.

Bambus może uzależniać

Poza smakiem, dlaczego i co jemy, często można określić za pomocą "ścieżek nagradzania w mózgu". W ten sam sposób, w jaki patologiczni hazardziści i alkoholicy doświadczają pośpiechu dopaminy podczas przyjmowania swojego nałogu, i przerażającej nieobecności, gdy nie, pewne produkty spożywcze mogą tworzyć takie same efekty i uzależniające zachowania.

W niedawnym artykule uczeni popierający teorię apetytu i apetytu przeanalizowali 166 genów pandy i ustalili, że pandy mają wady w sposobie, w jaki ich mózgi przetwarzają pewne hormony i neuroprzekaźniki, takie jak dopamina. Postawili hipotezę:

Jest możliwe, że jakiś składnik bambusa może [być] w stanie pomóc katecholaminę, zwłaszcza dopaminie, metabolizmowi w pandzie. Taki składnik może [być] w stanie stymulować obwód apetytu i nagrody w gigantycznej pandzie i odgrywać pewną rolę w ustanawianiu diety bambusowej.

Tak więc, podobnie jak szczury z Oreos, może gigantyczna panda jest po prostu uzależniona od bambusa.

Przyszłość gigantycznej Pandy

Zamiast próbować oddzielić ćpun od jego naprawy, naukowcy koncentrują swoją energię na tworzeniu większej ilości pand. W zakładzie w Chengdu ochroniarze opracowali system podwójnej wymiany, który ich zdaniem uratuje ten zagrożony gatunek.

Nie tak okrutne, jak się wydaje, zamiana bliźniaków może wystąpić tylko wtedy, gdy panda dama ma parę młodych (co zdarza się w około 50% ciąż panda). Z natury matki pandy będą się troszczyć tylko o jedno młode za jednym razem, więc inne umrą, jeśli ludzie nie zainterweniują. Poruszając się szybko po urodzeniu, odrzucone niemowlę zostaje umieszczone w inkubatorze. Okresowo opiekunowie włączają go i akceptują bliźniaczą wizytę matki i inkubatora. W rezultacie konserwatyści w ośrodku w Chengdu mogą teraz pochwalić się współczynnikiem przeżycia pandy na poziomie 98%.

Przy tak wielu młodych młodych pandach chińscy urzędnicy eksperymentują z wypuszczaniem pand w niewoli na wolność. Podczas gdy wczesna próba spotkała się z tragedią, działacze zajmujący się ochroną przyrody próbują nowych sposobów hodowli pand w hodowli, aby zwiększyć szanse na przeżycie po uwolnieniu. Metody te obejmują posiadanie opiekunów w strojach pandy i umieszczanie pand, jako grupy, w chronionych, ale pozornie dzikich domach.

Ostatecznie jednak kluczem jest właściwe umieszczenie pand w ich środowisku. Jak zauważył jeden z naukowców: "Musimy uwolnić pandy w dobrym środowisku, aby pandy mogły przetrwać i utrzymać się przez długi czas".