41 Znikające fakty o Amelii Earhart

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 00:20

"Kobiety, tak jak mężczyźni, powinny próbować robić niemożliwe. A kiedy im się nie uda, ich niepowodzenie powinno być wyzwaniem dla innych "-Amelia Earhart

Amelia Earhart była autorką i pionierem w dziedzinie lotnictwa, która zaginęła podczas próby okrążenia globu w 1937 roku. W swoim życiu pobiła nowy grunt i ustanowiła kilka płyt. Earhart napisała również bestsellerowe książki o swoich doświadczeniach latania i odegrała kluczową rolę w tworzeniu The Ninety-Nines, organizacji dla kobiet pilotów. Do dziś pozostaje postacią wielkiej fascynacji, a jej zniknięcie było wielką tajemnicą przez większość minionego stulecia. Poniżej 42 fakty na temat tej znakomitej loteri.

41. Zagubiony

2 lipca 1937 r. Amelia Earhart i jej nawigator Frederick Noonan zginęli w pobliżu wyspy Howland na Pacyfiku na najtrudniejszej części planowanej trasy. Gdy zbliżyli się do wyspy, kontakt z US Coast Guard stał się bardziej sporadyczny, ale otrzymywali raporty o niskim poziomie paliwa. To, co wydarzyło się później, jest nadal w dużej mierze zagadką, ale uważa się, że mogli oni spróbować wyrzucić samolot w oceanie.

40. Chcesz?

W 1928 roku George P. Putnam, szef wydawnictwa GP Putnam and Sons, został poproszony przez zamożną socjalistkę Amy Guest o znalezienie kobiety, która przeleci samolotem przez Atlantyk. Początkowo planowała to zrobić, ale jej rodzina nie pozwoliła na to. Zamiast tego zapytał Amelię Earhart, a ona natychmiast skorzystała z okazji.

39. Lucky Lindy

Wydawnictwo tycoon George P. Putnam nadało jej przydomek Lucky Lindy z powodu jej podobieństwa do lotnika Charlesa B. Lindbergha. To był przezwisko, którym najwyraźniej pogardzała.

38. Więcej niż bagaż

Rola Amelii Earhart w tym transatlantyckim locie polegała jedynie na utrzymaniu dziennika samolotu. Choć lot stał się sławny, nie była usatysfakcjonowana tym, że była "zwykłym bagażem" i przez następne cztery lata przygotowywała się do pilotowania przez Atlantyk.

37. Przejście przez Atlantyk

W 1932 roku Earhart mogła wreszcie osiągnąć swój cel i wystartować z Nowej Funlandii. Przeprawa przez Ocean Atlantycki trwała 15 godzin i 18 minut, a ona z powodzeniem wylądowała w Londonderry w Irlandii, stając się pierwszą kobietą, która z powodzeniem poleciała przez Atlantyk.

36. Niewzruszony

Po raz pierwszy Earhart zobaczył samolot na targach w stanie Iowa w 1908 roku, miała dziewięć lat i jeszcze nie odkryła swojej pasji do lotnictwa. W jej pośmiertnie opublikowanych dziennikach przypomniała sobie, że była "rzeczą z zardzewiałego drutu i drewna i nie wyglądała wcale interesująco".

35. Defying płci role

Amelia Earhart nie była podobna do dziewcząt z jej epoki. Biografia Earhart zebrana przez jej rodzinę opisuje ją jako "chłopczycę". Wspięła się na drzewa, skoczyła na jej sanki, by ruszyć, i polowała na szczury za pomocą karabinu.22. Przechowała także notatkę o odnoszących sukcesy kobietach w dziedzinach zdominowanych przez mężczyzn, takich jak reżyseria filmów, prawo, reklama i inżynieria mechaniczna.

34. Znalezienie swojej iskry

W 1920 roku, kiedy Earhart brała udział w wystawie kaskaderów, rozwinęła swoje zainteresowanie lotnictwem. Earhart i jej przyjaciółka patrzyli z izolowanej polany, kiedy zobaczył ich pilot i zanurkował. Gdy samolot przeleciał obok niej, poczuła w sobie coś, mówiąc: "Nie rozumiałam tego w tym czasie, ale wierzę, że mały czerwony samolot powiedział coś do mnie, gdy szedł obok."

33. Life-Change Experience

W grudniu 1920 r. Pilot Frank Hawks dał Earhart doświadczenie, które zmieniło jej życie. Ona i jej ojciec odwiedzili lotnisko, gdzie za 10 USD Hawks wziął ją w swoim samolocie. Do czasu, gdy samolot znalazł się około 300 stóp nad ziemią, była zdecydowana nauczyć się latać.

32. Znak towarowy

Ilekroć Earhart znajdował się na lotnisku, zabrała się do noszenia dostosowanych do siebie pary gabardynowych spodni, męskiej sportowej koszuli z otwartym gardłem, wiązanej jedwabnej szaliki na szyi i skórzanej kurtki lotniczej. Te przedmioty stały się jej znakiem rozpoznawczym, a do lat 30. XX w. Była silnie naśladowana i jedną z najbardziej rozprawianych o kobietach dekady.

31. Kanarek

Nawet od najmłodszych lat Earhart miał przeświadczenie, że dziewczynki powinny móc robić wszystko, co może zrobić chłopak, i była zdecydowana posiadać własny samolot. Pomagała w biurze jej ojca, pracowała w firmie telefonicznej i kilku innych dorywczych pracach, aby zaoszczędzić wystarczająco dużo pieniędzy, by kupić swój pierwszy samolot. W dniu swoich 25 urodzin kupiła loterię Kinner Airster za 2000 $ i nazwał ją "The Canary" ze względu na jasno żółtą farbę.

30. Tak, tak.

Kiedy Earhart powiedział jej rodzinie o swoim pragnieniu latania, nie traktowali tego poważnie. W rezultacie sama załatwiła wszystko, łącznie z odnalezieniem kobiety pilotującej ją. Zapłaciła Anicie Snook (Snooky) 500 $ za pierwsze 12 godzin lekcji, a po 6 miesiącach została uznaną pilotką. Jako doskonały przykład, że ktoś jest okropnym sędzią, jej instruktor czuł, że "brakowało mu instynktu", aby być naprawdę świetnym pilotem.

29. Nadzwyczajne osiągnięcie

Po zakończeniu udanego lotu na granicy Atlantyku, Earhart powróciła do Stanów Zjednoczonych, gdzie otrzymała nagrodę Distinguished Flying Cross od Kongresu. Medal był honorem wojskowym przyznanym za "bohaterstwo lub niezwykłe osiągnięcie podczas lotu samolotem". Earhart była pierwszą kobietą, która otrzymała dekorację.

28. Promowanie możliwości

W 1929 r. Earhart zajęła trzecie miejsce w Derby powietrznej All Woman, która była pierwszym transkontynentalnym wyścigiem lotniczym dla kobiet. Po zawodach pomogła założyć Dziewięćdziesiąt Dziewięć, organizację, która pomogła w awansie kobiet-pilotów. Została pierwszą przewodniczącą stowarzyszenia, a dziś reprezentuje lotniczki kobiece z 44 krajów.

27. Robienie nagłówków

Przed jej lotem z 1928 roku przez Atlantyk, trzech innych pilotów zmarło w tym samym roku, próbując być pierwszą kobietą, która osiągnęła ten cel. Z tego powodu lot pojawił się na czołówkach międzynarodowych gazet. Earhart i powrót załogi do Stanów Zjednoczonych zostały powitane paradą z taśmą klejącą w Nowym Jorku i przyjęcie zorganizowane przez prezydenta w Białym Domu.

26. Znalezienie kości

W 1940 roku znaleziono kości na Wyspie Oceanu Spokojnego, gdzie sądzono, że Earhart rozbił się, ale w tym czasie pomiary z czaszki oraz kości rąk i nóg doprowadziły naukowców do przekonania, że należą do mężczyzny. Nowe badanie przeprowadzone w marcu 2018 r. Sugeruje, że kości faktycznie należały do Earhart. Antropolog z University of Tennessee, Richard Jantz, użył długości spodni i obwodu w spodniach, a także oszacował długość kości ramiennej do porównania. Wyniki nowej analizy wskazują, że Earhart jest jedynym możliwym dopasowaniem do kości, ale ponieważ pierwotne szczątki zostały utracone, wciąż jest to spekulacja.

25. Latające wysoko

W swojej karierze lotniczej Earhart ustanowił kilka rekordów prędkości i wysokości. W dniu 22 października 1922 roku pobiła rekord wysokości kobiet we własnym Kinner Airster, osiągając wysokość 14 000 stóp. 8 kwietnia 1931 roku ustawiła rekord wysokości kobiety w autogiro, obrotowym skrzydle samolotu, który był poprzednikiem helikoptera, osiągając wysokość 18 415 stóp. Była także pierwszą kobietą, która latała autogiro.

24. Równe prawa

Amelia Earhart była jedną z pierwszych i najbardziej gorliwych zwolenniczek poprawki o równych prawach, która po raz pierwszy została zaproponowana Kongresowi w 1923 r. Gdyby została przyjęta, poprawka zagwarantowałaby kobietom równe prawa. Była także aktywną członkinią Narodowej Partii Kobiet, której misją było zabezpieczenie głosowania na kobiety.

23. Ikona popkultury

Amelia Earhart była przedmiotem licznych książek, filmów, programów telewizyjnych i specjalnych od czasu jej zniknięcia 81 lat temu. W 1976 r. Joni Mitchell napisała o niej w swojej piosence Amelia; ma spotkanie z Captain Janeway w odcinku Star Trek: Voyager; a ostatnio została przedstawiona w numerze komiksu " Elsewhere", próbując odnaleźć drogę do domu po tym, jak utknęła w obcej cywilizacji.

22. Nie oszczędzono żadnych wydatków

Kiedy Earhart zniknął, natychmiast rozpoczęto jej poszukiwania. Poszukiwania, które kosztowały rząd Stanów Zjednoczonych 4 miliony dolarów i trwały dwa tygodnie, były najdroższymi przeszukaniami morskimi i morskimi w historii. Kiedy oficjalne poszukiwania zakończyły się, Putnam sfinansował prywatne poszukiwania, czarterując łodzie, by przeszukać wszystkie pobliskie wyspy.

21. Okres próbny

Relacja Earhart z wydawcą George P. Putnam zaczęła się jako profesjonalna, ale ta współpraca zmieniła się w atrakcję, a Putnam ostatecznie zaproponował. Earhart ostatecznie powiedział, że tak, ale z pewnym zastrzeżeniem. Najważniejsze dla niej było zachowanie odrębnych tożsamości, więc zgodziła się na małżeństwo próbne. Gdyby po roku spędzonym razem byli nieszczęśliwi razem, mogliby pójść na swoje oddzielne sposoby bez żadnych ostrych uczuć. Putnam zgodził się, i pozostali szczęśliwie małżeństwem aż do jej zniknięcia.

20. Misja współczucia

Podczas wizyty w Toronto, aby odwiedzić swoją siostrę Muriel podczas wakacji w college'u w 1917 roku, Earhart był bardzo poruszony miejscem rannych żołnierzy wracających z I wojny światowej. Postanowiła wtedy zrezygnować ze studiów i trenować jako pomocnik pielęgniarki z Czerwonym Krzyżem. Pracowała w Toronto w Szpitalu Wojskowym Spadina, ale zaraziła się zapaleniem płuc i zapaleniem zatok szczękowych i chorowała przez kilka miesięcy. Earhart wyzdrowiał, ale problemy z zatokami istotnie wpłynęły na jej latanie w późniejszym życiu.

19. Bez fanaberii

Kiedy Earhart i Putman ożenili się, odbyła się tajna ceremonia bez gości, prócz matki Putnama i ich świadków. Nie było też kwiatów ani dekoracji, ani wymiany pierścieni.

18. Poprzednie zaangażowanie

Przed przyjęciem propozycji Putnama, Earhart była zaręczona z inżynierem chemii o imieniu Sam Chapman, którego poznała podczas wizyty u rodziców w Los Angeles. Przez okres ich zaręczyn nie nosiła pierścionka zaręczynowego i nadal opóźniała małżeństwo z obawy, że po ślubie straci latające lata.

17. Pamiątkowe znaczki

Na jej sześćdziesiąte urodziny został wydany pamiątkowy, 8-centowy stempel poczty lotniczej przedstawiający Earharta przed elektrownią Lockheed Electra. W 1987 roku, w 50. rocznicę jej zniknięcia, Republika Wysp Marshalla wydała pamiątkowy zestaw 4 znaczków. Obrazy na znaczkach są w dużej mierze oparte na książce Vincenta V. Loomisa " Amelia Earhart: The Final Story", ale książka, a tym samym znaczki, nie były oparte na prawdziwych dowodach i nie można ich uznać za całkowicie dokładne.

16. Porada dla młodej dziewczyny

Earhart uwielbiał zachęcać inne kobiety do udziału w lotnictwie, a w odpowiedzi na list przesłany jej przez 13-letnią dziewczynę w 1933 r. Udzielała szczerej, ale zachęcającej porady. Wyjaśniła kroki wymagane do zostania pilotem i wierzyła, że pole wkrótce otworzy się na kobiety. Powiedziała: Jeśli chodzi o szanse kobiet w lataniu, myślę, że poprawią się tak, jak we wszystkich branżach. Obecnie nie ma pilotów regularnych linii lotniczych. Pewnego dnia podejrzewam, że będzie.

15. Cosmo Girl

W 1928 r. Earhart została redaktorem Aviation w Cosmopolitan, gdzie opublikowała 16 różnych artykułów. Wśród jej artykułów znalazły się: "Czy możesz pozwolić córce latać" i "Dlaczego kobiety boją się latać", które opowiadały jej własne doświadczenia, ucząc się latać, o samolotach, które posiadała, i zachęcając matki, by pozwalały swoim córkom brać lekcje latania.

14. Komfortowe jedzenie

Podczas lotu nad Pacyfikiem w styczniu 1935 roku, Earhart zdecydował się rozpakować termos gorącej czekolady, aby się rozgrzać. Nazywała to najciekawszą filiżanką czekolady, jaką kiedykolwiek jadłem, siedząc na wysokości ośmiu tysięcy stóp nad Pacyfikiem, zupełnie sam.

13. Po prostu normalny

W czasach Earhart powszechnie panowało przekonanie, że latanie nie jest kobiecą aktywnością dla kobiet. Earhart próbował zwalczać stereotypy, podkreślając różnorodność kobiet, które były zaangażowane w lotnictwo. W swojej autobiografii opisywała kobiety-pilotki jako "po prostu całkowicie normalne dziewczęta i kobiety, które zdarzały się latać, a nie grać w golfa, pływać czy wybiegać".

12. Moda do przodu

Po pierwszym atlantyckim locie Earhart znalazła się w potrzebie pieniędzy. Aby upewnić się, że jej obiecująca kariera będzie kontynuowana, ona i jej mąż / menedżer George Putnam ustanowili linię modową. Linia Earhart obejmowała 25 ubrań, w tym sukienki, spódnice, spodnie i odzież wierzchnią, aby zapewnić aktywny i praktyczny styl życia. Uruchomiła linię w 1933 roku z pomocą jednej krawcowej, a także maszyny do szycia i manekinów w swoim apartamencie w hotelu w Nowym Jorku. Oddzielenia również ustawić nowy standard dla odzieży damskiej i mają wpływ na ten dzień.

11. Pierwszy lot

Zanim jeszcze ujrzała samolot, Earhart był przeznaczony do "lotu". W 1904 roku odwiedziła Światowe Targi w St Louis, MO, i szybko zdecydowała, że chce zbudować swoją własną mini-roller coaster na podwórku swoich dziadków. Z pomocą swojej siostry, wujka i kilku towarzyszy zabaw, zbudowała kolejkę górską na dachu szopy na narzędzia za pomocą desek, drewnianego pudełka i smalcu. Pierwsza jazda Amelii zakończyła się katastrofą i hukiem, ale najwyraźniej ją uwielbiała. To jest o wiele bardziej normalne i urocze niż wszystko, co zrobił mały dzieciak w Meet Me w St. Louis. Po prostu oglądaj. To jest pomieszane.

10. Łapanie niektórych ZZZ …

Lot Earhart z 1928 roku przez Atlantyk trwał 15 godzin i 40 minut, ale jeśli w tym czasie faktycznie spała, nigdy się do tego nie przyznała. Podczas lotu dookoła świata jej pilot, Fred Noonan, rozmieścił domy wypoczynkowe w różnych miejscach, do których wylądowali, ale nogi miały czasem 20 godzin i twierdziła, że nigdy nie opuszcza sterów podczas lotu.

9. Racje lotnicze

W wywiadzie dla Heinz Radio Earhart opisał, co jadła podczas lotu. Puszki zupy pomidorowej były jej głównym pożywieniem, zwykle przebijała je kostką lodu i wypijała zupę przez słomkę. Czasami była też w stanie przekąsić rodzynki, słód mleczny, czekoladowe kwadraty, a czasem nawet jajka na twardo. A ty myślałeś, że jedzenie samolotów jest złe!

8. Samotna nastolatka

Lata nastoletnie Earhart były samotne. Ze względu na alkoholizm ojca i trudności w znalezieniu pracy rodzina często się przeprowadzała. W końcu matka Earharta spakowała ją i swoją siostrę i przeniosła je do Chicago. Przy wszystkich tych ruchach Earhart był zmuszony do sześciokrotnego przestawienia szkół średnich, co sprawiło, że zachowanie przyjaciół stało się wyzwaniem. W swoim roczniku ze szkoły średniej była opisywana jako "dziewczyna w brązowym towarzystwie, która chodzi sama".

7. Blisko Miss

Kiedy Earhart wyruszyła w swoją pierwszą podróż przez Atlantyk, podróż była pełna problemów. Chmury i mgła sprawiły, że nawigacja stała się wyzwaniem, skrzydła stały się pokryte lodem, a około dwóch trzecich drogi samolot wylał wyciek paliwa. Kiedy altimetr, urządzenie wyznaczające wysokość, przestało działać, prawie uderzyła w Atlantyk. Została zmuszona do porzucenia planów lądowania w Anglii i zamiast tego wylądowała na pastwisku owcy w Irlandii. Pomimo tych wyzwań, osiągnęła coś, czego wcześniej nie robiła żadna inna pilotka, a także stała się pierwszą osobą, która dwukrotnie przekroczyła Atlantyk.

6. Pierwszy przyjaciel

W trakcie pracy nad projektami na rzecz rozwoju kobiet zaprzyjaźniła się z pierwszą damą, Eleanor Roosevelt. Zainspirowany przez Earhart, Roosevelt chciał uzyskać licencję pilota, ale jej mąż odmówił. Podczas gdy ona sama nigdy nie mogła zostać pilotem, Roosevelt i Earhart mieli ze sobą wiele wspólnego i wierzyli w to samo. 20 kwietnia 1933 r. Ona i Roosevelt ukradli kolację i weszli na pokład dwukonnego silnika Curtis Condor, który wciąż był ubrany w ich wieczorowe suknie.

5. Żółte niebezpieczeństwo

Poza lataniem, Earhart miał znaną miłość do szybkich samochodów, aw 1924 roku kupiła swój pierwszy samochód - jasno żółty Kissel Speedster, który nazwała "Żółtym Niebezpieczeństwem". Pojechała samochodem z Los Angeles do Bostonu, rysując tłumy na każdym przystanku po drodze.

4. Obciążające zdjęcie?

Fotografia wyjęta z amerykańskich archiwów narodowych dla filmu dokumentalnego z 2017 roku na temat zniknięcia Earharta sprawiła, że teoretycy spiskowej spekulowali dziko o okolicznościach, w których zniknęła. Les Kinney, emerytowany agent federalny, przeszukał archiwa szukając dowodów, które mogły zostać pominięte w zeszłym roku. Odkrył, co twierdzi, że jest fotografią przedstawiającą Earharta i Noonana na okupowanych przez Japończyków Wyspach Marshalla w 1937 roku, co dowodzi popularnej teorii, że byli oni na misji szpiegowskiej pod dowództwem USA, kiedy zostali schwytani przez Japończyków i straceni. Przedstawiciel Międzynarodowej Grupy ds. Odzyskiwania Statków Powietrznych, który napisał także książkę o Earhart, zdyskontował zdjęcie z kilku powodów, z których nie najmniej ważne jest to, że jest datowany trzy lata po ich zniknięciu.

3. Przekonujące dowody

W latach, które minęły od zniknięcia Earharta, organizacja TIGHAR (Międzynarodowa Grupa ds. Odzyskiwania Statków Powietrznych) odbyła kilka wyjazdów na wyspę w poszukiwaniu wskazówek na temat zniknięcia Earharta. Odzyskali aluminiową powłokę z samolotu, pleksiglasu z kokpitu, tego samego rodzaju scyzoryka, który był wymieniony w ekwipunku lotniczym Earharta, oraz kompakt kobiecy z lat trzydziestych. Wszystkie te przedmioty, a także częściowe szczątki szkieletu odkryte w 1938 roku, wspierają teorie, że Earhart i Noonan wylądowali tam i zmarli z głodu lub pragnienia.

2. Łączenie z okultyzmem

Samozwańcze połączenie Amelii Earhart z okultyzmem było rzadko omawiane publicznie. Twierdziła, że jest w stanie psychicznie zlokalizować samoloty zaginione w wypadkach i, co niewiarygodne, jej wizje okazały się trafne. W wywiadzie dla Elyria Chronicle-Telegram w lutym 1937 r. Próbowała umniejszyć jej zdolności, w dużej mierze dlatego, że będąc znanym jako medium, nieodwracalnie napiętnowała ją jako wariata, a ona nie chciała niczego, by odwrócić jej uwagę od osobistych ambicji.

1. Znalezienie Amelii

W 2017 roku National Geographic sponsorował wyprawę Nikumaroro, wyspy, na której rzekomo rozbił się Earhart. Przywieźli ze sobą specjalnie wyszkolone psy kryminalistyczne, które potrafią odkryć zapach ludzkich kości długo po ich śmierci. Wszystkie cztery psy "zaalarmowały" w tym samym miejscu niezależnie od siebie, pozwalając przewodnikowi wiedzieć, że coś wykryli. Naukowcy pobrali próbki gleby do przetestowania pod kątem DNA, ale powiedzieli National Geographic Magazine, że szanse na pobranie DNA z tropikalnej wyspy, takiej jak Nikumaroro, są niewielkie.