Jak decydują o wieku, kiedy stajesz się dorosły?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ludzie dorastają i dorastają jako jednostki przez całe nasze życie (przynajmniej idealnie). Tak więc 45-latek prawdopodobnie byłby nie tylko lepiej przygotowany do podejmowania decyzji niż wersja 25-letnia, ale także najprawdopodobniej byłby zupełnie inną osobą, zarówno dosłownie (w zastępowaniu fizycznego makijażu ciała w tej luce), jak i umysłowo. Niemniej jednak, 45-letnia wersja ciebie i znacznie mniej dojrzała i mniej zaawansowana 25-letnia wersja, w większości społeczeństw, żyją pod tym samym zestawem zasad i ograniczeń. Dlaczego więc dowolna liczba, np. 18 lub 21, uważa punkt odcięcia, kiedy społeczeństwo mówi, że wszyscy powinni działać na równych zasadach, mówiąc prawnie? Co takiego sprawia, że osoba jest "dorosła"? Czy jest to zdolność prowadzenia samochodu bez nadzoru? Zgoda na intymne relacje? Zdolność do oddania głosu? Służyć w wojsku? Kup piwo? I w jakim wieku jest osoba naprawdę gotowy do podjęcia tych obowiązków? To są trudne pytania, które nie dają łatwych odpowiedzi.

Na przykład, mając zaledwie 16 lat, Aleksander Wielki był zajęty zdobywaniem Maedi, gdy ośmielił się zbuntować przeciwko Macedonii; także w wieku 16 lat dziewczyna chłopska o imieniu Jeanne d'Arc stawiała pierwsze kroki w historycznej czołówce, ponieważ miała ochotę podejść do dowódcy garnizonu i powiedzieć mu, jak wykonywać swoją pracę. W wieku 15 lat Charles Algernon Parsons zajmował się wynajdywaniem prekursora współczesnego samochodu. W wieku 16 lat Juliusz Cezar prowadził swoją rodzinę po śmierci ojca. Historia jest zaśmiecona ludźmi dokonującymi niezwykłych "dorosłych" rzeczy poniżej wieku, większość krajów powiedziałaby dziś, że są na tyle dojrzałe, że można je uznać za dorosłych. Nic więc dziwnego, że w przypadku części historii kwestia, kiedy ktoś był gotowy do przejęcia różnych czynności dorosłych, w dużej mierze przypadła rodzinie do podjęcia decyzji.

Niemniej jednak, podczas gdy poziomy dojrzałości różnią się znacznie między poszczególnymi osobami, a osoby, które najlepiej znają daną osobę, mogą lepiej określić rzeczy do codziennych czynności, często potrzebna jest liczba, która pasuje do wszystkich, aby ustanowić pewne prawa wspólnotowe. Tak więc wiek, w którym dana osoba jest uważana za wystarczająco zdolną do zarządzania tymi dorosłymi czynnościami i odpowiadania na inne osoby, jest zwykle określany przez twórców polityki obywatelskiej w danym państwie, aw niektórych przypadkach, czasami przez każde państwo w danym kraju. Na przykład w Kalifornii wiek zgody ustalono na 18 lat, a liczba ta była w dużym stopniu mnożona przez Hollywood i dlatego często uznawana była za ustalony wiek zgody w Stanach Zjednoczonych. Jednak większość stanów faktycznie obniżyła tę wartość, aw wielu przypadkach bez ograniczenia luki wieku między poszczególnymi osobami po tej granicy; ważną rzeczą jest po prostu zgoda.

Jeśli chodzi o ogólny wiek, większość rozwiniętych krajów świata uważa kogoś za dorosłego, jest to zwykle (nieco arbitralnie) ustawione na 18 lat. Wyjątkiem są takie kraje jak Iran i Arabia Saudyjska, gdzie 15 to wiek większości, Kuba, gdzie ma 16 lat, a Północna Korea, gdzie jest 17. Mówiąc z religijnego punktu widzenia, historycznie 13 dla mężczyzn i 12 dla kobiet było uważane za wiek większości w judaizmie - zasadniczo wyrównując się z tym, kiedy większość z tych płci stała się reprodukcyjnie dojrzała.

Pozornie odzwierciedlając to tylko dlatego, że ktoś stał się seksualnie dojrzały, nie oznacza, że są koniecznie psychicznie dojrzałe, aby być właściwie uważanym za dorosłego, większość kultur wybiera obecnie wiek wyższy.

Dziś wiemy, że ludzki mózg nie kończy się w pełni rozwinąć, dopóki nie zbliży się do połowy lat dwudziestych, a nawet do lat trzydziestych. (Podobnie jak wcześniejszy okres dojrzewania, żeńskie mózgi zazwyczaj kończą swój rozwój około dwa lata przed mężczyzną.) W rzeczywistości płat czołowy, który jest niezwykle ważny w naszym podejmowaniu decyzji, między innymi jest krytyczny dla doceniania przyszłych konsekwencji do bieżących działań i hamowanie impulsów, nie skończył się rozwijać przez wiele lat po tym, jak prawie każda kultura na świecie uważa cię za dorosłego. Mówiąc o tym, neurobiolog Dr Sandra Aamodt, zauważa,

Jednym z efektów ubocznych tych zmian w systemie wynagradzania jest to, że młodzież i młodzi dorośli stają się znacznie bardziej wrażliwi na presję ze strony rówieśników, niż byli wcześniej lub będą dorośli. Na przykład, 20-latek jest o 50% bardziej skłonny do zrobienia czegoś ryzykownego, jeśli obserwują go dwoje przyjaciół, niż gdy jest sam.

Tak więc dzisiaj, jeśli najbardziej martwimy się swoją dojrzałością umysłową poprzez maksymalizację fizycznego rozwoju podstawowego mózgu przed uznaniem kogoś za dorosłego, możemy ustawić liczbę na około 25-30 lat. Ale na długo przed 25, większość z nich jest wystarczająco dojrzała psychicznie dość i mają wystarczającą wiedzę podstawową i doświadczenie, aby być sami na świecie, nawet jeśli są bardziej podatni na podejmowanie niewłaściwych decyzji dla siebie, niż kilka lat później. Prawdopodobnie dlatego niewielu ma problem z ustawieniem numeru na około 18 lub 21. Co do tego, jak ta konkretna liczba została osiągnięta … w większości arbitralnie.

Na przykład Stany Zjednoczone długo pożyczyły swój pierwotny wiek większości od brytyjskiego prawa zwyczajowego, które zostało ustalone na 21 lat.

Zgodnie z powszechnym prawem wiek większości ustalono na dwadzieścia jeden lat dla obu płci, a przy braku jakiegokolwiek przepisu przeciwnego, każda osoba poniżej tego wieku, płci męskiej lub żeńskiej, jest niemowlęciem.

Dlaczego ten okres brytyjskiego prawa powszechnego nie jest do końca jasny. Jednym z nich jest to, że wywodzi się z tego, kiedy giermkowie mogą zostać rycerzami. Jednakże, jeśli jest to prawdą, wydaje się, że jest to raczej konsekwencja, a nie pochodzenie, ponieważ jest to zasadniczo, gdy giermkowie byli uważani za "dorosłych". Ponadto istnieje wiele znanych wyjątków, w których osoby były uważane za rycerzy jeszcze przed tym wiekiem. Bardziej prawdopodobne wydaje się, że był to po prostu wiek, w którym ogólnie zaobserwowano, że ludzie zaczęli osiągać wystarczająco dojrzałą dojrzałość umysłową, aby nie potrzebować żadnego bezpośredniego nadzoru.

Należy również zauważyć, że to tylko niezwykle niedawne zjawisko polegało na tym, że wiek większości był uwiarygodniony w wielu scenariuszach prawnych. Na przykład, historycznie nastolatkowie mogli, a czasami byli członkami brytyjskiego parlamentu, a nawet wyjątkowo małe dzieci (obecnie w wieku przedszkolnym) mogły podpisywać kontrakty, które były prawnie wiążące, takie jak umowy, które zmuszały ich do pracy dla niektórych osób lub firm nawet w wiek dojrzały. Dzieci można również stracić lub spotkać się z bardzo poważnymi konsekwencjami za popełnione zbrodnie.

Po początkowym przyjęciu 21 lat w Stanach Zjednoczonych, wiek większości ważył się przez dziesięciolecia, od aktywności do działalności i stanu. Na przykład na poziomie krajowym, przed 1971 rokiem, wiek uprawniający do głosowania nadal wynosił 21 lat, ale następnie został obniżony do wieku 18 lat przez 26. Poprawkę.

Co pobudziło zmianę i dlaczego 18? Jeśli chodzi o liczbę, to pozornie przynajmniej częściowo wybrano, ponieważ jest to wiek, w którym większość ludzi ukończyła szkołę średnią, a większość osób w Stanach Zjednoczonych uczęszczała do takiej instytucji publicznej, gdy ta zmiana została dokonana. Co do tego, dlaczego wiek został w ogóle zmieniony, to powody tego obejmują masową poprawę edukacji publicznej od momentu pierwotnego ustalenia numeru 21, uznanie, że 18-latkowie byli w stanie zawrzeć prawnie wiążące umowy, wyjść za mąż, mieć dzieci i mogli nawet być przymusowo przygotowany.

Ten ostatni punkt był kluczowy dla tej zmiany, ponieważ 18-letnie samce w tym czasie mogły zostać zmuszone do walki w czasie wojny, ale nie miały wpływu na to, czy ich kraj poszedł na wojnę w pierwszej kolejności. Był to szczególnie gorący temat w czasach wojny w Wietnamie, w którym wielu młodych ludzi zdecydowanie sprzeciwiało się wojnie, a ci politycy, którzy czuli się podobnie, byli zainteresowani umożliwieniem tym młodym ludziom głosowania. We współczesnych słowach senatora Edwarda Kennedy'ego

Po pierwsze, nasi młodzi ludzie są dziś znacznie lepiej wyposażeni - intelektualnie, fizycznie i emocjonalnie - w dokonywanie wyborów związanych z głosowaniem, niż były w młodym wieku. Wielu ekspertów uważa, że dzisiejszy 18-latek jest co najmniej równy, fizycznie i psychicznie, 21-latkiem pokolenia jego ojca, lub 25-latkiem pokolenia jego dziadka.

Kontrast jest jasny w przypadku edukacji. W 1920 r., Zaledwie pięćdziesiąt lat temu, tylko 17% Amerykanów w wieku od 18 do 21 lat było absolwentami szkół średnich. Tylko 8% poszło na studia. Dzisiaj, przeciwnie, 79% Amerykanów w tej grupie wiekowej to absolwenci szkół średnich. 47% idzie na studia …

Ze względu na ogromny wpływ nowoczesnej komunikacji, zwłaszcza telewizji, nasza młodzież jest niezwykle dobrze poinformowana o wszystkich istotnych sprawach naszych czasów, zagranicznych i krajowych, krajowych i lokalnych, miejskich i wiejskich …

Nasi 18-latkowie są dziś znacznie dojrzalsi i bardziej wyrafinowani niż poprzednie pokolenia na tym samym etapie rozwoju. Ich rola w kwestiach takich jak prawa obywatelskie, Wietnam i środowisko jest tak samo aktualna jak dzisiejsze nagłówki. Poprzez aktywne zaangażowanie społeczne i udział w programach takich jak Peace Corps i Vista, nasza młodzież przejęła prowadzenie w wielu ważnych kwestiach w kraju i za granicą. Pod wieloma względami wyznaczyli nam dalekosiężny przykład wglądu i zaangażowania, abyśmy mogli naśladować …

Po drugie, obniżając wiek uprawniający do głosowania do 18 lat, będziemy zachęcać do odpowiedzialności obywatelskiej we wcześniejszym wieku, a tym samym promować trwałe zaangażowanie społeczne i udział w życiu politycznym naszej młodzieży.

Poprawka została przyjęta z przytłaczającym poparciem pod hasłem "wystarczająco młody, aby walczyć, wystarczająco dorosły, by głosować".

Z drugiej strony, również w latach siedemdziesiątych, kilka państw podniosło swój minimalny wiek konsumpcji alkoholu powyżej 18 lat. Doprowadziło to do ustanowienia Ustawy o minimalnej wieku do spożycia alkoholu (1984 r.), Która nakładała kary na państwa zezwalające ludziom poniżej 21 roku życia na kupowanie i publiczne spożywanie alkoholu. Wygląda na to, że jest na tyle dorosły, by zabić dla własnego kraju, ale nie jest wystarczająco dorosły, żeby się przyswoić.

Prawdą jest, że nad spożywaniem alkoholu ma potencjalnie znacznie bardziej szkodliwy wpływ na rozwój mózgu niż na dojrzewające i, być może, dalsze odzwierciedlanie wyżej wspomnianych badań nad rozwojem mózgu znacznie powyżej 18, w szczególności w odniesieniu do podejmowania decyzji, zmiana z 18 na 21 na Wiek legalnego picia został przypisany zmniejszeniu liczby ofiar śmiertelnych o 20% wkrótce po zmianie prawa. Z innych krajów rozwiniętych, tylko Korea Południowa, Japonia i Islandia również mają minimalny wiek do picia powyżej 18 lat, a ich starsze nastolatki zdają się radzić sobie z tym dobrze.

Jeśli chodzi o wiek zgody, w świecie zachodnim (i ogólnie rzecz biorąc) przed cesarskim Rzymem, dziewczęta uważano za wystarczająco dojrzałe, by wyjść z małżeństwa i seksu, kiedy po raz pierwszy zaczęły miesiączkować (a chłopcy, przy okazji, kiedy rozwinęli włosy łonowe).

Ale zwróćcie uwagę, podobnie jak w przypadku niektórych późniejszych praw, o których będziemy mówić, miało to wiele wspólnego z wytycznymi dotyczącymi małżeństwa, a nie z otrzymaniem dosłownej zgody na seks. Ponadto, małżeństwo było wówczas stosunkowo nieuregulowane przez państwo, a zamiast tego było w dużej mierze postrzegane jako prywatna sprawa rodzinna, więc zakłada się, że granice te były elastyczne.

Przechodząc dalej, Kościół katolicki miał prawie wszystkie zasady w średniowieczu, a jednym z jego najbardziej autorytatywnych tekstów był Decretum Gratiani. Napisany przez prawnika Johannesa Gracjan w 12^th wieku, wyznaczył minimalny wiek zaręczyn (niekoniecznie małżeństwa) w wieku siedmiu lat dla chłopców i dziewcząt oraz prawny wiek, w którym kobieta zgodzi się na małżeństwo (i "stosunek cielesny") w wieku dwunastu lat, chociaż pewne niezwykłe okoliczności spowodowałyby małżeństwo również w młodszym wieku.

Zasadniczo, w powszechnej opinii przez większość historii ludzkości było, że w tym wieku ludzie stali się dojrzałymi płciowo, przynajmniej mówiąc w sposób reprodukcyjny, tak jak w przypadku zwierząt, nie widzieli żadnego sensu w ograniczaniu ludzi do zawarcia małżeństwa i rozmnażania, pomimo niedojrzałości psychicznej.

Wszystko to powiedziawszy, podczas gdy liczby te są szokująco niskie przez naszą nowoczesną wrażliwość, wbrew powszechnemu przekonaniu, nigdy tak naprawdę nie było normą dla takich młodych osób, aby zawrzeć związek małżeński, nawet w odniesieniu do kobiet. Na przykład w Massachusetts zapisy z okresu od 1652 do 1800 roku pokazują, że średni wiek pierwszego małżeństwa dla pań wynosił od 19,5 do 22,5 lat, a zapisy dotyczące innych kolonii odzwierciedlają podobny wiek. W rzeczywistości średnia wieku pierwszego małżeństwa dla wszystkich badanych kolonii wynosiła 19,8 przed 1700, 21,2 na początku 18 lat.^th wieku i 22,7 w późnym 18^th stulecie. Dane zebrane w Anglii, Francji i Niemczech przedstawiają średni wiek pierwszego małżeństwa dla kobiet na poziomie 25,1 od 1750-1799 i 25,7 od 1800-1849.

Pod koniec 19^th wieku, średni wiek, w którym kobiety brały ślub w Stanach Zjednoczonych, miał między 22 a 24 rokiem życia i tendencja ta utrzymywała się w latach czterdziestych.

Zaskakująco, najniższy średni wiek pierwszego małżeństwa od początku 1700 roku miał pokolenie wyżu demograficznego, w którym wiek spadł do 20,5 roku. Być może nie jest przypadkiem, że liczba rozwodów osiągnęła najwyższy poziom w Stanach Zjednoczonych w latach 70. i na początku lat 80., a od prawie lat w wieku spadkowym bardzo się obniżyła, a średnia wieku pierwszego małżeństwa wzrasta - im bardziej dojrzałe i tym bardziej wiesz siebie i dokąd zmierzasz, w sumie lepsza decyzja, którą podejmiesz prawdopodobnie w wyborze partnera życiowego.

W każdym razie, chociaż można by technicznie odtwarzać w wieku około 12 lat, sporadyczne wykorzystywanie takich młodych osób ostatecznie doprowadziło do zmian w przepisach. W związku z tym, w ciągu wieków wiek ten stopniowo wzrastał w większości regionów świata. Jednak nawet dzisiaj w niektórych krajach rozwiniętych wiek zgody na seks pozostaje poniżej 16. W innych jest coś w rodzaju ruchomej skali, w Stanach Zjednoczonych uznawana jest za "prawa Romea i Julii". W tych o ile dwoje ludzi znajduje się w określonym przedziale wiekowym, legalne jest, aby mieli seks na zasadzie dobrowolności.

Na przykład w stanie Waszyngton dla osoby w wieku 11 lat jest legalne współżycie seksualne, o ile osoba, z którą uprawiają seks, ma co najmniej 11 lat i nie więcej niż dwa lata więcej od siebie. Jeśli nawet jeden dzień poza tymi dwoma latami jest nielegalny, a starsza osoba musi stawić czoła wyjątkowo surowym karom, w tym w niektórych przypadkach nawet dożywocie w więzieniu. Przesuwając skalę ruchomą, nieletni, którzy mają 12-13 lat, są prawnie dopuszczeni do posiadania dobrowolnego stosunku płciowego z kimś o trzy lata starszym od siebie i od 14 do 15 lat z kimś, kto nie jest starszy od siebie o więcej niż cztery lata.

Przeciwnicy takich systemów twierdzą, że osoby, które są młode, nigdy nie mogą wyrazić zgody, ponieważ są stosunkowo łatwo przymuszane i nie są wystarczająco dojrzałe umysłowo, aby w pełni docenić i uwzględnić potencjalne konsekwencje takich działań (np. Potencjalne dzieci i choroby wynikające z tego aktu). pozycja, w której nasza obecna wiedza na temat rozwoju mózgu przynajmniej częściowo wspiera.

Z drugiej strony, zwolennicy tego rodzaju praw i utrzymujący wiek zgody na stosunkowo niski poziom uznają, że nastolatkowie często angażują się w dobrowolne intymne zajęcia z innymi nastolatkami, niezależnie od tego, czy są legalni w danym regionie, czy nie. Tak więc potencjalnie wysyłanie ich do więzienia z powodu najsurowszych kar, jakie większość systemów prawnych ma do zaoferowania w związku z uprawianiem konsensualnego seksu, jest absurdem, szczególnie biorąc pod uwagę, że potencjalny przymus ze strony osób znacznie starszych, który w dużej mierze był początkowo stymulowany, zwiększa wiek zgody, jest stosunkowo rzadki. iw wielu przypadkach byłaby już nielegalna na mocy odrębnych przepisów.

W tej notatce, w większości jurysdykcji, jeśli dwoje ludzi jest legalnie w związku małżeńskim, wiek zgody zwykle nie ma zastosowania.

W końcu, poza osobami, które dojrzewają w różnym tempie, nawet decydowanie o tym, co czyni osobę osobą dorosłą w ogóle, jest niezwykle skomplikowanym zagadnieniem, nie mówiąc już o podjęciu decyzji o twardym numerze, w którym następuje przejście (ogólnie) i jakie działania powinny być ograniczone tylko osobom, które przekroczyły ten punkt w wieku. Ale biorąc pod uwagę konieczność posiadania numeru dla pewnych praw - w uznaniu, że zła decyzja w młodości niekoniecznie musi zrujnować całe życie, a dzieci potrzebują pewnych dodatkowych zabezpieczeń i ograniczeń - większość rządów uważa za stosowne wymyślić twarde liczby.Nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę złożoność poruszanych zagadnień, podczas gdy za liczbami jest luźna racjonalność, zostały one w zasadzie ustalone nieco arbitralnie.

Dlaczego jesteś uważany za dorosłego w większości świata, gdy trafisz 18? Podsumowując, ludzie od dawna zdawali się rozumieć, że było to w wieku, w którym większość ludzi osiągnęła poziom dojrzałości i wiedzy bazowej, aby być w pełni odpowiedzialnymi za siebie i własne działania, nawet jeśli osoby te będą znacznie dojrzalsze i lepiej wyposażone aby poradzić sobie z problemami dorosłości nawet dziesięć lat później. To zawsze będzie prawda, bez względu na wiek, jeśli ciągle się doskonalisz. Ale potrzebny był punkt odniesienia, więc liczba została wybrana dla pewnych oficjalnych celów, nawet jeśli nie jest idealnie idealna we wszystkich przypadkach.