Niesamowity mechanizm Antikythera

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Nieco ponad sto lat temu na Morzu Śródziemnym, pomiędzy greckim Peloponezem a Wyspą Krecie, nurek z gąbki natknął się na niesamowite odkrycie: starożytny wrak z czasów klasycznych, wypełniony ceramiką, klejnotami, winem i tylu marmurowych i brązowych ustaw, że, po wynurzeniu się, "chlusnął, że znalazł kupkę martwych, nagich kobiet".

Jednak najważniejszy fragment znaleziska dotyczył tylko rozmiaru pudełka po butach i początkowo wydawał się zaledwie kilkoma niezbyt wyraźnymi bryłami skorodowanego brązu. Przyćmiony przez swoich błyskotliwych kolegów rozbitków, Mechanizm Antikythera nie zwrócił na siebie uwagi uczonych wiele lat później.

W rzeczywistości dopiero w 1971 r. Naukowcy zaczęli zdawać sobie sprawę z zawiłości działania, dokładnych pomiarów i astronomicznej wiedzy eksperckiej, którą urządzenie wyświetlało. Skomplikowane i okryte wiekami pogarszania się, do dzisiaj naukowcy wciąż odkrywają sekrety tego unikalnego artefaktu.

Urządzenie

Nazwany na cześć wyspy najbliższej jej znalezisku, dzisiejsze urządzenie, roztrzaskana pozostałość po dawnej chwale, mierzy tylko 4 x 6 x 12 cali. Składające się z 30 brązowych kół zębatych o różnych rozmiarach w drewnianej skrzyni, każde koło ma od 15 do 223 ręcznie wyciętych trójkątnych zębów.

Skrzynia została zmiażdżona w jednym miejscu (prawdopodobnie podczas początkowego rozbicia), a jej części rozrzucono po dnie morza. Według historyka naukowego Dereka de Solla Price, obraza szkodzi, "reszta pokryta jest twardym złożem wapiennym w tym samym czasie, w którym metal skorodował do cienkiego rdzenia z twardymi solami metali, zachowując wiele z wcześniejszego kształtu brąz ". Chociaż kilka biegów jest widocznych gołym okiem, przy tak dużej ilości sił niszczących, trudno jest dostrzec prawdziwą naturę mechanizmu, patrząc na nie.

Na szczęście, w 1971 roku, Price i fizyk jądrowy Charalampos Karakalos zdali sobie sprawę, że mogą wykorzystać zdjęcia rentgenowskie i gamma, aby zobaczyć wnętrze skorodowanych grudek. Powstałe obrazy zawierały niezliczone koła zębate, tarcze, talerze i małe kółka, niektóre pokryte napisami. Po ujawnieniu wnętrza obiektu obaj naukowcy dokonali zaskakujących odkryć:

Krok po kroku, Karakalos i ja [Price] byli w stanie przeanalizować kluczowe przypadki, w których wątpliwe było tworzenie siatki między niektórymi kołami. Przeanalizowaliśmy dokładnie strukturę gramofonu różnicowego i przekładni tarczy dolnego grzbietu i ustaliliśmy ich połączenia z niewielkimi wątpliwościami iz taką dokładnością, że po raz pierwszy przełożenia skrzyni biegów mogły być powiązane ze znanymi parametrami astronomicznymi i kalendrycznymi…. [T] mechanizm można obecnie zidentyfikować jako kalendryczny mechanizm obliczeniowy Słońca i Księżyca, który mógł zostać wykonany w około 87 ° C. i używane przez kilka lat.

Aby określić jego wiek, cena polegała na licznych napisach na urządzeniu, odnotowując: "Formy listowe są… charakterystyczne dla pierwszego wieku pne lub bardziej luźno z czasów Augusta."

Czterdzieści lat później w 2006 r. Ciągła analiza ujawniła jeszcze bardziej złożone wewnętrzne działania i jeszcze więcej inskrypcji. Prace opublikowane przez Tony'ego Freetha i firmę zakładały, że urządzenie przewiduje również zaćmienia Słońca i Księżyca, a nawet przedstawia nieprawidłowości na orbicie Księżyca.

Korzystając z tomografii rentgenowskiej o wysokiej rozdzielczości, Freeth, et al. również podwoiła liczbę napisów, które można odczytać. Ustalili, że przednia tarcza pokazuje pozycje Księżyca i Słońca w zodiaku oraz 365-dniowy kalendarz, który można dostosować w celu odzwierciedlenia lat przestępnych. Inne tarcze przewidują zaćmienia, a niektórzy uważali, że wyświetlają mniej znane cykle astronomiczne, które odzwierciedlają eleganckie relacje matematyczne między latami słonecznymi a miesiącami księżycowymi.

Po rozważeniu nowo ujawnionych inskrypcji załoga Freeth doszła do wniosku, że mechanizm był nawet starszy niż teoria Price'a, a właściwie datowany na okres od 150 do 100 pne.

Do 2008 r. Dalsze badania wykazały, że urządzenie zawiera również kalendarz igrzysk olimpijskich. Dokonując tej determinacji uczeni polegali w dużej mierze na nowo rozpoznawanych inskrypcjach, które odzwierciedlały nazwy miesięcy i były pochodzenia greckiego korynckiego. Ponieważ Rzymianie podbili terytorium korynckie w II wieku pne (po czym Grecy nie zostali wpisani do cennego przedmiotu), nowe napisy zdają się potwierdzać wiek urządzenia do co najmniej 101 p.n.e.

Kto to zrobił?

Rhodians

Na początku Price sądził, że został stworzony na wyspie Rodos, dobrze znany archeologom i historykom jako centrum odkryć astronomicznych w pierwszym i drugim wieku pne.

Rhodian Hipparchus (194-120 pne) był wpływowym astronomem, który rzekomo odkrył precesję równonocy i dokładnie skatalogował pozycje ponad 1000 gwiazd. Idąc w jego ślady, Posidonius (135-50 pne) był "ojcem badań pływowych", który założył znaną szkołę astronomiczną. Jego uczeń, Bliźniak, opublikował wiele pomysłów Hipparchusa i Posidoniusza, w tym teorię dotyczącą cykli Słońca i Księżyca.

Ponadto wielki rzymski orator Cycerona (106-43 pne) odnotował, że Posidonius miał kiedyś taki sam przedmiot: "[T] orrery niedawno skonstruowany przez naszego przyjaciela Posidoniusa, który w każdej rewolucji odtwarza te same ruchy słońce, księżyc i pięć planet, które odbywają się w niebie co dwadzieścia cztery godziny …"

Wiedząc o tym, Price stwierdził, że jeden z tych słynnych Rhodiansów zbudował urządzenie:

Być może wykonał ją mechanik związany ze szkołą Posidonios na wyspie Rodos i mógł zostać rozbity podczas transportu do Rzymu o czasie, gdy Cicero odwiedza tę szkołę około roku. 78 B.C. Wygląd mechanizmu wydaje się być bardzo podobny do tradycji, która rozpoczęła się od zaprojektowania urządzeń planetarium przez Archimedesa.

Po wstępnych ustaleniach z 2006 r. Firma Freeth zgodziła się z urządzeniem pochodzącym z Rodos:

Są one częścią epicyklicznego uzbrojenia, które oblicza teorię nieregularnego ruchu księżyca, opracowaną przez Hipparchosa w latach 146-128 pne, "pierwszą anomalię", spowodowaną jej eliptyczną orbitą wokół Ziemi…. Ustalenie liczby tych zębów na 53 zębach jest potężnym potwierdzeniem naszego proponowanego modelu teorii księżycowej Hipparchosa.

Koryntianie

Freeth i przyjaciele zmienili swoją teorię pochodzenia mechanizmu, kiedy odkryli wpisane corinthianowe miesiące podczas badania w 2008 roku; wiedzieli, że imiona tych miesięcy były unikalne dla Koryntian i były używane przez ich kolonistów w Syracuse, sam w domu słynnego astronoma i wynalazcy, Archimedesa (287-212 pne). Cyceron (znowu?) Opowiada o geniuszu Archimedesa:

Wynalezienie Archimedesa było godne podziwu…. W rzeczywistości, kiedy Gallus poruszał tę sferę lub planetarium, obserwowaliśmy, że księżyc oddalał słońce o wiele stopni od obrotu koła w maszynie, tak jak to czyni w ciągu wielu dni na niebie.

Dziedzictwo

Warto zauważyć, że nic takiego jak Mechanizm Antikythera nie pojawia się w archeologicznych zapisach przez kolejne 800 do 1000 lat po zanurzeniu w Morzu Śródziemnym. Większość ekspertów uważa, że wiedza technologiczna została przeniesiona, ale dlatego, że te urządzenia zostały wykonane z cennego brązu, prawdopodobnie zostały przetopione w pewnym momencie na przestrzeni wieków.

Podobnie, jeśli mniej wyrafinowane, mechanizmy zegarowe zaczynają się pojawiać przed szóstym wiekiem naszej ery w Bizancjum, a niedługo potem w kalifacie Abbasydów. Jednak dopiero wielki astronom perski, matematyk i wynalazca Al-Beruni stworzył ośmiokołowy komputer z kalendarzem lunisolarowym w 10^th wieku naszej ery, że świat znów zobaczył mechanizm Antikythera.