Ten dzień w historii: 23 lutego - Zwalczanie polio

2023 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-11-26 16:18

Ten dzień w historii: 23 lutego 1954

W latach pięćdziesiątych XX wieku choroba Heinego-Medina była nadal bardzo zaraźliwą chorobą. Mimo że jego skutki, w ogólnym przypadku, nie były tak niszczycielskie jak grypa, ogniska choroby Heinego-Medina były pozornie niemożliwe do opanowania, kiedy się pojawiły. Uderzając głównie dzieci, choroba zaatakowała komórki nerwowe, a czasem ośrodkowy układ nerwowy, co doprowadziło do uszkodzenia mięśni, paraliżu, aw niektórych przypadkach śmierci. Najsłynniejszą ofiarą polio był prezydent Franklin Delano Roosevelt, którego nogi zostały na stałe sparaliżowane po tym, jak nabawił się choroby podczas wybuchu epidemii w 1921 roku.

Dzięki pomocy prezydenta Roosevelta w latach czterdziestych utworzono organizację oddolną, aby znaleźć lek na polio. Grupa, zwana Narodową Fundacją na Rzecz Paraliżu Dziecięcego (później March of Dimes), zwerbowała doktor Jonas Salk z University of Pittsburgh, aby kierować zespołem. Podczas swoich badań, Salk odkrył, że wirus polio zawiera co najmniej 125 szczepów trzech różnych typów. Aby szczepienie było skuteczne, musiało zabić wszystkie trzy. Salk wyhodował różne próbki wirusa, a następnie zabił je lub dezaktywował, co oznaczało, że pacjenci mogli zostać zaszczepieni bez faktycznego zakażenia.

Próby kliniczne szczepionki przeciw poliomyelitis Salk były największym kiedykolwiek przeprowadzonym - do 1955 r. Podano cztery miliony szczepień. Wyniki były dramatyczne. Około 65% osób, które otrzymały szczepionkę, było chronionych przed polioawirem typu 1, 90% przed typem 2 i 94% przed typem 3, w znacznym stopniu zapobiegając kolejnym epidemiom polio. (Dzisiaj, z pewnymi postępami, wskaźniki są bliższe 90% skuteczności w stosunku do wszystkich trzech typów przy zaledwie dwóch dawkach i 99% odporności przy trzech dawkach).

Salk nie zgodził się na opatentowanie szczepionki przeciwko polio, mówiąc Edwardowi R. Murrowowi podczas wywiadu telewizyjnego: "Czy opatentowalibyście słońce?" Istnieją dwie szkoły myślenia na temat tego, co Salk miał na myśli. Większość wierzy, że dr Salk uznał, że dzielenie się medycznymi postępami tego kalibru jest moralnym imperatywem. Istnieje jednak nowsza teoria, że Salk mógł sobie pozwolić na wspaniałomyślność, ponieważ wiedział, że gdyby ubiegał się o patent, i tak by go nie dostał.

Niezależnie od motywacji Dr Salk, zmieniło ono miliony istnień ludzkich.

11 marca 1954 r The New York Times donosi: Zostało to opisane jako długo poszukiwana odpowiedź na zasadnicze pytanie, co czyni praktycznie pewnym, że szczepionka nie tylko zapewni skuteczną odporność na wszystkie trzy typy polio, ale także, że odporność będzie trwała, prawdopodobnie na całe życie. Może to oznaczać, że w ciągu następnych trzech do pięciu lat polio, kalekie zarówno młodych, jak i starszych, dołączy się do błonicy, ospy, duru brzusznego i innych wcześniej przerażających chorób zakaźnych, gdy plagi zostaną w końcu oswojone i podbite przez człowieka.

I to jest. Dla porównania, w 1952 roku w samych Stanach Zjednoczonych odnotowano około 60 000 nowych przypadków polio, zabijając ponad trzy tysiące osób, pozostawiając w tym roku około dwudziestu tysięcy więcej osób niepełnosprawnych. W 1988 r. Było tylko około 350 000 przypadków polio na calym swiecie, w dużej mierze w niezabudowanych krajach. W tym samym roku WHO, UNICEF i The Rotary Foundation postanowiły wykorzenić tę chorobę, która nęka ludzkość od czasów prehistorycznych. W 2012 r. Dzięki wysiłkom skoncentrowanym na szczepionkach przeciwko polio, które były szerzej stosowane, liczba przypadków zmniejszyła się do zaledwie 223, głównie w Nigerii, Pakistanie i Afganistanie. Oczekuje się, że w ciągu następnej dekady polio pójdzie drogą ospy i istnieje tylko w laboratoriach.