Jane Elliot i eksperyment z dziećmi o niebieskich oczach

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

4 kwietnia 1968 roku Jane Elliot, nauczycielka trzeciego stopnia w Riceville w stanie Iowa, włączyła telewizor, aby dowiedzieć się więcej o zamachu na Martina Luthera Kinga i była przerażona tym, co usłyszała od białego reportera. Z mikrofonem skierowanym w stronę czarnego lidera, biały reporter zapytał: "Kiedy nasz przywódca (John F. Kennedy) został zabity kilka lat temu, jego wdowa trzymała nas razem. Kto będzie kontrolować Twój ludzie?"

Według samej Jane Elliot, w wywiadzie dla filmu dokumentalnego "A Class Divided", jej plan lekcji z 5 kwietnia 1968 r. Zmienił noc 4 kwietnia 1968 r. Po tym, jak usłyszała tego reportera. Stwierdziła,

W dniu, w którym zabito Martina Luthera Kinga, jeden z moich uczniów wszedł do pokoju i powiedział: "Zastrzelili króla zeszłej nocy, pani Elliott, dlaczego zastrzelili tego króla?" Wiedziałem wczoraj wieczorem nadszedł czas, aby poradzić sobie z tym w konkretny sposób, nie mówiąc tylko o tym, ponieważ rozmawialiśmy o rasizmie od pierwszego dnia szkoły. Ale strzelanie do Martina Luthera Kinga, który był jednym z naszych bohaterów miesiąca w lutym, nie można było po prostu mówić i tłumaczyć. Nie było sposobu, żeby to wyjaśnić małym młodym równiarkom w Riceville w stanie Iowa.

Słuchając białych męskich komentatorów w telewizji, poprzedniej nocy usłyszałem takie słowa, jak "Kto będzie trzymać twoich ludzi razem", gdy przeprowadzali wywiady z czarnymi przywódcami. 'Co oni zamierzają zrobić? Kto będzie kontrolował twoich ludzi? Jakby to było - ci ludzie byli podludzi i ktoś musiał tam wejść i kontrolować ich. Mówili, że kiedy straciliśmy naszego przywódcę, wdowa pomogła nam trzymać nas razem. Kto ich zgromadzi? A postawa była tak arogancka i tak protekcjonalna i tak bezbożna, że myślałam, że jeśli biali dorośli mężczyźni zareagują w ten sposób, co zrobią moje trzecie równiarki? Jak oni zareagują na to? Odprasowywałem teepee - studiowaliśmy indyjską jednostkę, co roku robiliśmy tipi. W pierwszym roku studenci robili tipi z kawałków blachy, szyliśmy go razem. A w następnym roku udekorujemy go symbolami indyjskimi.

Sprasowałem prasę z ubiegłego roku, przygotowując ją do dekoracji następnego dnia. Pomyślałem o tym, co zrobiliśmy z Indianami. W ciągu tych 200, 300 lat nie mieliśmy wielkiego postępu. I pomyślałem, że teraz nadszedł czas, aby ich naprawdę nauczyć, co modli się w modlitwie Siouxów, która mówi: "O, wielki ducha, powstrzymaj mnie od osądzania człowieka, dopóki nie chodzę w jego mokasynach", naprawdę znaczy. A następnego dnia wiedziałem, że moje dzieci będą chodzić w czyimś mokasynach przez jeden dzień. Lubić to, albo ją zgarnąć, będą musieli chodzić w cudzych mokasynach.

W tym momencie zdecydowałem, że nadszedł czas, aby wypróbować kolor oczu, o którym myślałem wiele, wiele razy, ale nigdy go nie użyłem. Tak więc następnego dnia przedstawiłem ćwiczenie koloru oczu w mojej klasie i podzieliłem klasę według koloru oczu. I natychmiast stworzył mikrokosmos społeczeństwa w klasie trzeciej klasy."

Najpierw zapytała swoje trzecie równiarki, czy uważają, że interesujące byłoby osądzanie ludzi według koloru ich oczu i czy chcieli to wypróbować. Z entuzjazmem zgodzili się i Jane Elliot powiedziała, że skoro ma niebieskie oczy, niebieskoocy ludzie powinni być pierwsi na oczach brązowookich ludzi. Potem powiedziała jej klasie, że niebieskie oczy są lepsze i mądrzejsze niż brązowooki. Niebieskookie dziecko w klasie starało się bronić ojca, który miał brązowe oczy, mówiąc, że nie jest głupi. Jane odpowiedziała, przypominając mu, że dziecko niedawno doniosło, że jego tata go kopnął. Potem zapytała dziecko, czy pomyśli, że niebieskooki ojciec kiedykolwiek skopie jego dziecko. Następnie zauważyła, że dwóch niebieskookich ojców innych dzieci w klasie nigdy ich nie kopnęło i powiedziało, że to dowodzi, że niebieskoocy ludzie są lepsi niż brązowi oczy.

Następnie opracowała zasady na dany dzień. Niebieskookie dzieci dostały pięć dodatkowych minut przerwy, podczas gdy brązowe oczy musiały pozostać. Brązowooki ludzie nie mogli korzystać z fontann wodnych, musieli używać papierowych kubków. Brązowookim ludziom nie wolno było bawić się z niebieskimi oczami, ponieważ nie są tak dobrzy jak niebieskoocy. Brązowooki ludzie mieli także nosić obroże, aby ich kolor oczu mógł być rozpoznany z dystansu.

W przerwach dwóch jej uczniów wdało się w bójkę. Brązowooki student uderzył niebieskookiego studenta w brzuch, nazywając go piwnymi oczami. Zapytany, co jest nie tak z brązowymi oczami, odpowiedź była taka, że oznacza to, że (brązowooki) ludzie są głupsi. Jeden z uczniów powiedział, że to odpowiednik czarnych ludzi nazywanych obraźliwymi imionami. Jane zapytała niebieskookiego studenta, dlaczego nazwał inne brązowe oczy ucznia i kiedy uczeń odpowiedział, że to tylko dlatego, że miał brązowe oczy, zwróciła uwagę, że ma wczoraj także brązowe oczy i nie czuł potrzeby, aby do niego dzwonić wtedy brązowe oczy. W końcu oczywiście przyznano, że był to po prostu sposób na bycie podły.Elliot stwierdził wtedy: "Obserwowałem, jak cudowne, kooperatywne, cudowne, zamyślone dzieci stają się nieprzyjemnymi, złośliwymi, dyskryminującymi, małymi trzecio-równiarkami na piętnaście minut".

Następnego dnia obróciła stolik, a brązowookie dzieci były jak wczorajsze niebieskie dzieci. Powiedziała, że wczoraj skłamała, mówiąc, że brązowoocy ludzie nie są tak dobrzy ani tak inteligentni jak niebieskoocy. Teraz niebieskookie dzieci nie mogły bawić się z brązowymi oczami dzieci, ponieważ nie były tak dobre jak oni. Będą musieli pozostać przy wnęce, używać papierowych kubków i nosić obroże. Chcieli zasmakować własnego leku.

Aby zademonstrować dzieciom, w jaki sposób postawy społeczne i złe traktowanie wpływają na wyniki, przetestowała swoje występy w trzecim równiarkach za pomocą zestawu kart dźwiękowych. Pierwszego dnia, kiedy brązowoocy uczniowie dowiedzieli się, że nie są tak dobrzy jak niebieskoocy, zajęło im pięć i pół minuty, aby przejść przez pakiet kart. Następnego dnia zajęło im to tylko dwie i pół minuty. Zanim pomyślisz, że to tylko dlatego, że testowano je dwa dni z rzędu, należy zauważyć, że to samo stało się z niebieskookimi studentami. Kiedy byli lepszymi ludźmi, zajęło im to tylko trzy minuty, a drugiego dnia zajęło im to 4 minuty i 18 sekund.

Można by pomyśleć, że to działa tylko na dzieci, ale w rzeczywistości, Elliot i inni przeprowadzili podobne eksperymenty na dorosłych, z bardzo podobnymi wynikami, choć zauważają, że dorośli mają tendencję do, o dziwo, większej przemocy wobec takiego rasizmu niż dzieci.

Podczas gdy dzisiaj taki eksperyment na dzieciach w systemie szkół publicznych najprawdopodobniej sprawi, że nauczyciel zostanie natychmiast zwolniony, a procesy sądowe przeciwko okręgowi pop-up, należy zauważyć, że późniejsze testy przeprowadzone na dzieciach Elliot przeprowadzały ten eksperyment przez lata (około 450 dzieci ), przeprowadzone przez University of Northern Iowa, wykazały, że były znacznie mniej rasistowskie niż inni uczniowie w ich wieku, zarówno w porównaniu do innych uczniów w samej szkole, jak i lokalnej społeczności. Nie tylko to, ale wydawało się również, że pomogły one swoim kolegom, którzy nie przeprowadzili eksperymentu, rzadziej rasistowskim, ponieważ szkoła jako całość uzyskała lepsze wyniki niż podobne szkoły w ten sposób, oczywiście z udziałem byłego Elliota. uczniowie zdobywają to, co najlepsze. Co więcej, efekt ten trwał, gdy dzieci dorastały do dorosłości. Tak więc, chociaż jest to trudna metoda nauczania, lekcja wydaje się być dobrze poznana - rasizm, zwłaszcza gdy oparty na arbitralnych rzeczach, takich jak kolor czegoś, jest głupi.