Jak duży jest beczułka ropy i dlaczego mierzymy to w ten sposób?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Barrel of Oil

Jedna baryłka zawiera 42 galony ropy naftowej, z których w USA produkuje się zwykle 19 galonów benzyny. W Kalifornii "dodatkowe produkty ropopochodne, takie jak alkilaty" dodaje się do surowego produktu w celu uzyskania "przyrostu przetwarzania", tak że:

Całkowita objętość produktów wytwarzanych na bazie ropy naftowej wynosi średnio 48,44 galona - 6,43 galonów więcej niż pierwotne 42 galony surowca.

Według Kalifornijskiej Komisji Energetycznej każda baryłka ropy naftowej dostarcza produkty w następujący sposób:

• Gotowy silnik benzynowy (51,4% - nieco więcej niż średnia krajowa)
• Olej opałowy destylowany (15,3%)
• Jet Fuel (12,3%)
• Still Gas (5,4%)
• Koks na sprzedaż (5,0%)
• Pozostały olej opałowy (3,3%)
• Gaz płynny rafineryjny (2,8%)
• Asfalt i olej drogowy (1,7%)
• Inne produkty rafinowane (1,5%)
• Smary (0,9%)

Dlaczego olej jest mierzony w beczkach

Rynek ropy naftowej rzeczywiście zaczął działać po tym, jak Abraham Gesner rozpoczął destylację nafty w 1846 roku. Olej ten stał się bardzo popularny, a wraz z rosnącym popytem wzrosła zapotrzebowanie na ropę naftową. Pierwszy udany odwiert naftowy (wcześniej wszystko, co zostało zebrane w "naturalnym przesączu"), był w Titusville w Pensylwanii w 1859 roku.

Drewniane beczki

W połowie XIX wieku wszystkie płyny, które wymagały szczelnego pojemnika o dowolnej wielkości, były przechowywane w drewnianych beczkach. Skilled Coopers (producenci beczek) produkowali wodoszczelne drewniane beczki o pojemności 42 galonów, ponieważ Richard III określił rozmiar wina na 42 galony w latach 1483-1484. Jednakże, aby złapać ropę naftową z nowych studni w Titusville, pierwsi producenci używali jakiegokolwiek wodoszczelnego pojemnika, który mogliby dostać w swoje ręce, w tym "drewnianych tierów, beczek po whisky, beczek i beczek wszystkich rozmiarów".

Niemniej jednak rozmiar kontenera szybko stał się znormalizowany wokół beczki 42-galon, ze względów praktycznych:

42-galonowa tierce ważyła ponad 300 funtów - około tyle, ile człowiek mógł rozsądnie zmagać się. Dwadzieścia zmieściłoby się na typowej platformie do transportu barek lub kolei. Większe beczki były nie do zarządzania, a małe były mniej opłacalne.

W 1860 roku w Pensylwanii 42-litrowa beczka stała się standardem. Ponieważ Pensylwania była na czele wczesnego boomu naftowego, jego praktyki zostały wkrótce przyjęte w całym kraju.

W 1872 roku 42 galony stały się standardem dla Stowarzyszenia Producentów Naftowych, aw 1882 roku USA. a US Bureau of Mines również przyjęły standard.

Tankowce

Transport oleju luzem - umieszczanie oleju w ładowniach statków - był używany od lat 70. XIX wieku, podobnie jak "cylindryczne wagony do cystern kolejowych". W 1883 roku budowano tankowce z przegrodami, aby zatrzymać swobodny olej w ładowniach od zrzutu i potencjalnie powodując wywrócenie się statków.

W latach pięćdziesiątych, w odpowiedzi na zamknięcie Kanału Sueskiego, potrzebne były większe tankowce, które mogły bardziej wydajnie transportować ropę naftową wokół Przylądka Dobrej Nadziei, a więc narodził się supertanker, a do 1958 r. Statki, które miały około 700 000 baryłek, były używany do transportu ropy naftowej.

Począwszy od 2011 roku, największe supertankers, TI Europa i TI Oceania, byli w stanie przewieźć ponad 3 000 000 baryłek ropy w jednym rejsie.

Rurociągi naftowe

Rurociągi były wykorzystywane do transportu ropy naftowej od początku boomu naftowego w latach 60. XIX wieku, ale dopiero na początku XX wieku, gdy zapotrzebowanie na ropę naftową znacznie wzrosło, budowano rurociągi w całym kraju:

W latach dwudziestych, napędzany rozwojem przemysłu samochodowego, całkowity przebieg rurociągu USA wzrósł do ponad 115 000 mil.

Wczesne gazociągi sprowadzały ropę naftową z "płodnych pól w Teksasie, Oklahomie i Kansas do rafinerii na Wschodzie", a wraz z rosnącą migracją Amerykanów przez Zachód, rurociągi również ruszyły w tym kierunku.

Po odkryciu ropy w Zatoce Prudhoe na Alasce w 1968 r. Wybudowano 800-milowy rurociąg od Valdeza do księcia Williama Sounda, znanego jako system rurociągów Trans-Alaska, który ukończono w 1977 r. W latach 80-tych przewiezienie 2 000 000 baryłek dziennie. W 2012 roku zostało to zredukowane do 579 000.

Dzisiejszy proponowany rurociąg Keystone XL jest przeznaczony do transportu ropy naftowej z Hardisty, Alberta do Steele City, Nebraska, gdzie:

Połączy się z istniejącymi rurociągami z rafineriami na wybrzeżu Zatoki. Segment USA miałby 875 mil długości, przebiegając przez Montana, Dakotę Południową i Nebraskę. Linia o średnicy 36 cali może przenosić do 830 000 baryłek ropy dziennie.

Dodatkowe fakty na temat oleju

• Departament Stanu USA szacuje, że ponad 42 000 tymczasowych miejsc pracy i około 50 stałych miejsc pracy zostanie utworzonych podczas budowy rurociągu Keystone XL. Według FactCheck.org, "ropa z kanadyjskich złóż bitumicznych - którą Keystone przenosi z Alberty do Stanów Zjednoczonych".do rafinacji - powoduje o 14 procent do 20 procent więcej emisji gazów cieplarnianych niż olej zwykle zużywany obecnie w USA."
• Według Agencji Ochrony Środowiska 29% metanu, drugiego najbardziej rozpowszechnionego gazu cieplarnianego wytwarzanego przez człowieka, który przyczynia się do globalnego ocieplenia, powstaje w wyniku korzystania z gazu ziemnego i ropy naftowej.
• "Syntetyczne nawozy na bazie ropy naftowej… może powodować nadmiar azotu i fosforu w ziemi… odpływ chemikaliów… może powodować "martwe strefy" w większych zbiornikach wodnych. "Odpływ azotu z trawników i gospodarstw rolnych ostatecznie przepływa przez dzioby wodne i kończy się w miejscach takich jak Zatoka Meksykańska, gdzie azot wspomaga wzrost glonów, które pochłaniają tlen w wody, powodując masowe wymieranie w oceanie, w tym cennych gatunków ryb i skorupiaków.
• Według raportu z 2006 r. "Na całym świecie szkodliwe zakwity glonów są znacznie bardziej powszechne i częste… sytuacja, której oczekuje się dalszego pogorszenia do 2020 r. w związku ze zwiększonym stosowaniem nawozów rolniczych."
• Nawozy azotowe powodują akumulację azotanów w wodzie pitnej, a według raportu z 2001 r. "Statystycznie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem raka pęcherza… i kobiety pijące wodę ze średnią zawartością azotanów większą niż 2,46 ppm były 2,83 razy bardziej narażone na rozwój raka pęcherza niż kobiety narażone na 0,36 ppm azotanów w wodzie."
• Według National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), aby stworzyć ich delikatne muszle i szkielety, wiele organizmów morskich wymaga minerałów węglanowych wapnia; jednakże, ponieważ zwiększający się dwutlenek węgla (CO2) wytwarzany z emisji spowodowanych przez człowieka jest "absorbowany przez wodę morską, zachodzą reakcje chemiczne, które zmniejszają pH wody morskiej… i minerały węglanu wapnia [w procesie zwanym] zakwaszaniem oceanów. "Bez wystarczającej ilości tych szkieletowych bloków budulcowych," prawie całkowite awarie rozwijających się ostryg "występują na zachodnim wybrzeżu, a" zakwaszenie oceanów [może] poważnie uderzyć… rafy koralowe [które] mogą erodować szybciej, niż można je odbudować."