Pierwsze życzenie

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Do tej pory Fundacja Make-A-Wish spełniła życzenia ponad 250 000 dzieci cierpiących na choroby zagrażające życiu. Oto historia pragnienia, które zapoczątkowało to wszystko.

DIAGNOZA

W 1977 roku kobieta z Illinois, Linda Greicius, wyruszyła w podróż do Phoenix w Arizonie, by spędzić czas z matką, która niedawno owdowiała. Greicius przyprowadził ze sobą jej pięcioletniego syna Chrisa. Natychmiast po przybyciu babcia nalegała, że Chris nie wygląda dobrze i powinien udać się do lekarza. Greicius zobowiązywał się i właśnie wtedy otrzymała wiadomość, której wszyscy rodzice się modlą, że nigdy nie otrzymają: Chris miał białaczkę czwartego stopnia i miał mniej niż trzy lata życia.

Greicius wierzył, że Chris otrzyma lepszą opiekę w Phoenix, więc planowała pozostać tam na czas nieokreślony. Postanowiła także, że ona i Chris wyciskają tyle życia, ile zdołają, bez względu na to, kiedy odejdzie.

OPOWIEŚĆ POLICYJNA

Chris był wielkim fanem Frytki, program telewizyjny o oficerach motocyklowych California Highway Patrol. Chciał zostać policjantem, kiedy dorósł, chorował lub nie chorował, więc wiele z jego przygód na plażę miało temat policyjny. Greicius kupił mu motorowy motocykl z autostradami, który Chris mógłby jeździć dla zabawy, a także używać go zamiast wózka inwalidzkiego, kiedy był zbyt zmęczony, aby samemu się utrzymać.

Znajomy z rodziny o nazwisku Tommy Austin był oficerem służby celnej w USA, a Chris zawsze mówił o tym, by pomóc mu złapać złych facetów. Austin naprawdę chciał się z tym pogodzić, ale biurokratyczne przeszkody w agencji sprawiły, że trudno mu było wiele zrobić. Pewnego dnia na wiosnę 1980 roku Austin podzielił się swoją frustracją z Ronem Coxem, oficerem Departamentu Bezpieczeństwa Publicznego w Arizonie (DPS), podczas gdy dwóch mężczyzn było na podsłuchu. Austin wyraził również obawę, że Chris może nie żyć dłużej.

Cox powiedział, że skontaktuje się ze swoimi przełożonymi DPS, aby sprawdzić, czy jego agencja może pomóc. Dyrektor DPS, człowiek o nazwisku Ralph Milstead, został poruszony historią Chrisa i dał Coxowi swobodę, by robić, co chciał. To wszystko, czego potrzebował Cox. Nie było czasu do stracenia, więc zabrał się do pracy: skoro Chris był tak zdeterminowany, aby zostać policjantem - dlaczego nie uczynić go członkiem sił?

DEBIUTANT

Cox i kilku kolegów szybko zaplanowali specjalny dzień dla najnowszego rekruta DPS: 29 kwietnia do szpitala przyjechał helikopter policyjny, w którym leczono Chrisa i zabrano go na antenową wycieczkę po Phoenix. Potem wylądował w siedzibie DPS, gdzie Chris został powitany przez trzech żołnierzy stanu w swoich krążownikach oraz oficera motocyklowego o nazwisku Frank Shankwitz. Chris i jego rodzice odbyli tournee po siedzibie głównej. Następnie Chris został obdarowany prawdziwym kapeluszem i odznaką w stylu żołnierzy w stylu Smokey'a i został zaprzysiężony jako pierwszy i na razie jedyny honorowy policjant tej agencji.

ODLECIEĆ

Chris zdał egzamin i otrzymał nagrodę za prawdziwy hełm policyjny dla motocyklistów; jego skrzydła były na zamówienie i miały przybyć następnego dnia. Ale tego wieczoru skręcił na gorsze i musiał zostać przyjęty do szpitala. Do czasu kiedy Frank Shankwitz przyniósł skrzydła do jego sali szpitalnej 2 maja, Chris zapadł w śpiączkę i nie spodziewał się, że będzie żył dłużej niż dzień czy dwa. Więc Shankwitz przypiął skrzydła do munduru Chrisa, który jego rodzice zawiesili obok szpitalnego łóżka, gdzie mógł je zobaczyć.

"Tak jak przypinam skrzydła do jego munduru, wychodzi ze śpiączki", powiedział Shankwitz Republice Arizony w 2010 roku. "Rozgląda się. Patrzy na swoją mamę. Po prostu zaczyna się uśmiechać. Chichocząc. Śmiać się. Jest tak szczęśliwy, jak tylko może być. "Czy jestem oficjalnym oficerem?" - zapytał. "Tak, jesteś, Chris." Niestety, odszedł tego wieczoru. Ale jego życzenie się spełniło."

KONIEC I POCZĄTEK

Ciało Chrisa zostało odesłane do domu w Illinois, gdzie otrzymał pełen pogrzeb "Poległego oficera". Został pochowany w mundurze, a na jego nagrobku wyryto napis "Arizona Trooper". Arizona DPS wysłał Franka Shankwitza i innego oficera, Scotta Stahla, do Illinois, aby wziął udział w służbie.

W drodze powrotnej do Arizony Shankwitz i Stahl dziwili się, jak Chris i jego rodzina byli w stanie zapomnieć o swojej chorobie przez kilka godzin, nawet tak samo chorej jak on. Dlaczego inne dzieci i ich rodziny, stojące przed tymi samymi wyzwaniami, nie powinny mieć takich samych szans? Kiedy wrócili do Arizony, Shankwitz, Stahl i Greicius postanowili założyć fundusz pomagający innym nieuleczalnie chorym dzieciom realizować ich marzenia, tak jak Chris. Pięć osób wygrało 37,76 $, aby uzyskać pomnik Chrisa Greiciusa Make-A-Wish Memorial z ziemi. Pierwsza darowizna na zewnątrz pochodziła od lokalnego sklepu spożywczego, który wniósł 15 USD.

ŻYCZYĆ DOBRZE

W marcu 1981 roku organizacja zebrała ponad 2000 dolarów, na tyle, by zasłużyć na pierwsze życzenie siedmioletniego Franka "Bopsy" Salazara, który podobnie jak Chris miał białaczkę terminalną. Bopsy chciał być strażakiem, więc tym razem to dział Phoenix Fire. Departament był gospodarzem lunchu dla Bopsy na Stacji 1, uczynił go honorowym członkiem załogi Engine 9 - z własnym garniturem przeciwpożarowym - i pozwolił mu obsługiwać syreny, gdy załoga zareagowała na pożary. Między wezwaniami, Bopsy musiał włączyć wąż do wody w niektórych samochodach zaparkowanych w zaułku za stacją. Fundusz pamiątkowy zorganizował także dla chłopca i jego rodziny wycieczkę do Disneylandu; kiedy przybyli do Los Angeles, zostali eskortowani do iz parku w wozie strażackim, dzięki uprzejmości Departamentu Straży Pożarnej Anaheim.

Gdy choroba Bopsy pogorszyła się miesiąc później i został przyjęty do szpitala, jego przyjaciele na stacji 1 pojechali do szpitala w ciężarówce drabinowej i użyli jej, by wspiąć się przez okno jego pokoju szpitalnego na trzecim piętrze. Ekscytacja gości przybywających przez okno spowodowała, że Bopsy zebrał się, a on był w stanie zejść na dół i zobaczyć ciężarówkę z drabiną. Zmarł przed świtem.

POMYSŁ ROZSZERZA

Pamiątkowy pomnik Chrisa Greiciusa mógłby pozostać lokalną organizacją charytatywną administrowaną przez oficerów Arizona DPS w wolnym czasie, gdyby NBC nie dowiedziała się o dobroczynności i wyprofilowała ją w programie informacyjnym wiosną 1982 roku. Po antenie programu, DPS został zalany przez telefony od ludzi z całego kraju, którzy chcieli założyć podobne organizacje w swoich społecznościach. W maju 1983 r. Organizacja charytatywna przekształciła się w narodową fundację Make-A-Wish, aby pomóc im w tym. Pod koniec roku w całym kraju otwarto sześć rozdziałów; w 1984 r. liczba ta wzrosła do 28. Od 2015 r. istnieje ponad 62 rozdziały w Stanach Zjednoczonych, a także filie w 47 innych krajach. Razem przyznają ponad 14 000 życzeń rocznie - średnio jednego życzenia co 38 minut.

CHCESZ SPEŁNIAĆ

Kolejną rzeczą, która zmieniła się w Fundacji Make-A-Wish od czasu jej założenia ponad 30 lat temu, jest to, że nie udziela już życzeń tylko śmiertelnie chorym dzieciom. Postępy w opiece medycznej znacznie ułatwiły przetrwanie wielu chorób, w tym tej, w której zarówno Chris Greicius, jak i Bopsy Salazar: gdzie kiedyś białaczka była wyrokiem śmierci na dziecko, dzisiaj 70 procent dzieci z ostrą białaczką limfatyczną, najbardziej powszechna forma raka u dzieci, zostanie wyleczona z tej choroby. Dodając do tego fakt, że Fundacja "Make-A-Wish" każdego roku gromadzi dziesiątki milionów dolarów, a firmy takie jak Disney chętnie przekazują swoje usługi, a Make-A-Wish będzie mogła służyć każdemu dziecku z życiem - groźna choroba, nie tylko tych, którzy otrzymali ostateczną diagnozę.

I mimo wszystkich zmian w ciągu ostatnich lat, Make-A-Wish nie zboczyło z pierwotnej misji, mówi Linda Greicius (obecnie Linda Pauling): "Utrzymują ją w zgodności z pierwotnym celem. Po prostu dawaj życzenia dzieciom "- powiedziała w 2005 r. W Republice Arizony." Tamta siła się tam zatrzymała i to bardzo mnie cieszy ".