The Filibuster i The Nuclear Option

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

We współczesnym wcieleniu, obstrukcja nie domaga się osobistej i politycznej ofiary przez idealistycznego ustawodawcy, który gotów jest przeciwstawić się temu, w co wierzy (np. Pan Smith jedzie do Waszyngtonu). Nie wymagając ani słowa, ideologii ani zobowiązania, w dzisiejszym Senacie, jeśli mniej niż 60 senatorów jest skłonnych do pierwszego głosowania, aby zaprzestać debaty na temat ustawy (cloture), wtedy jeden senator, sam, może złożyć wniosek proceduralny, który przerywa wszystkie głosowania na rachunek. Zamiast przechodzić przez te wnioski, najczęściej ustawa po prostu nie jest po prostu doprowadzana do głosu, a głosy nigdy nie są brane (jeden senator z każdej partii, znany jako Bat, śledzi, jak każdy członek będzie głosował na rachunku zanim zostanie formalnie przedstawiony).

W związku z tym, chociaż powinno to zabrać tylko 51 głosów (50, jeśli Wiceprzewodniczący głosował za zerwaniem remisu), aby przekazać rachunek lub potwierdzić kandydata w Senacie Stanów Zjednoczonych, w rzeczywistości, z powodu zagrożenia obstrukcją, w celu ograniczenia w dalszej debacie, większość musi najpierw uzyskać 60 głosów na cloture na wszystko, nawet zdalnie kontrowersyjne. W dzisiejszych czasach ostro podzielony Senat, to zasadniczo wszystko, co ważne dla kraju.

W epoce nowożytnej (i za pośrednictwem kilku prezydentów) kluczowe stanowiska w administracji i dziesiątki nominowanych do spraw sądowych czekały miesiące, jeśli nie lata, na potwierdzenie, a niezbędne ustawodawstwo często nigdy nie zwalnia z powodu groźnego obstrukcji.

Biorąc to pod uwagę, podobnie jak Lisa, możesz się zastanawiać, dlaczego to mamy?

W celu ochrony praw mniejszości i zapewnienia wyrażania poglądów, które w innym przypadku nie zostałyby wysłuchane. Jeden taki przykład zdarzył się w tym roku, kiedy senator Rand Paul podjął się nominacji Johna Brennana na stanowisko dyrektora Centralnej Agencji Wywiadowczej.

Na swoim poprzednim stanowisku zastępcy doradcy ds. Bezpieczeństwa narodowego, pan Brennan był odpowiedzialny za zarządzanie tajną wojną administracyjną, która zabiła około 2000 osób. Senator Paul był szczególnie zaniepokojony wykorzystywaniem dronów do mordowania Amerykanów (klasyfikowanych jako przywódcy Al-Kaidy) za granicą; podczas swego prawie 13-godzinnego obstrukcji senator Paul zwrócił uwagę na program dronów, a nawet mógł zmusić administrację do wyraźnego określenia swojej polityki dotyczącej używania dronów, zarówno za granicą, jak i w domu. Niestety, to prawidłowe użycie obstrukcji jest rzadkością w dzisiejszym Senacie.

Ważne jest, aby pamiętać, że obstrukcja nie jest zawarta w Konstytucji i nic nie wskazuje na to, że twórcy chcieli, aby była ona częścią zasad Senatu. W rzeczywistości, przed rokiem 1806, Senat miał metodę wyłączania debaty zwykłą większością głosów przy poprzednim pytaniu.

Jednakże, ponieważ nigdy nie był używany, na podstawie sugestii wiceprezydenta Aarona Burra, poprzednia reguła pytania została odrzucona. Od tego dnia ponad 200 lat temu do 1917 r. Nie istniała żadna reguła, która pozwalała nawet na jakiekolwiek głosowanie w Senacie, aby przerwać debatę, pozwalając w ten sposób na obstrukcję. Jednak przed drugą połową 19 lat przeprowadzono niewiele prac przygotowawczych^th stulecie; a nawet wtedy nie było to niczym współczesna praktyka.

Niemniej jednak, większość wkrótce uznała obstrukcja za bardzo drażniący, a do roku 1917 nawet prezydent chciał metody zakończenia debaty. Rezultat kompromisu między mniejszością pragnącą zachować jakąś metodę sprawdzania większościowej tyranii, większość zdesperowana, aby zakończyć bieg wokół małej grupy gołębi senackich, a prezydent użyje swojej zastraszającej ambony, Przepis 22 (cloture) został przyjęty.

Zgodnie z pierwotnym założeniem, zakrzepowanie wymagało obecności ponad 2/3 obecnych osób w celu przerwania debaty; jednak, w przeciwieństwie do dzisiejszego, przez wiele lat wiele ustaw było uchwalanych w Senacie z wąską większością. Chociaż nie ma jednego powodu, dla którego więcej ustawodawstwa mogłoby przejść przez mniejszą liczbę głosów w przeszłości, jedna z teorii głosi, że w tamtych czasach senator budował większe koalicje, które prawdopodobnie przekraczały linie partyjne, a tym samym były w stanie uniknąć partii. obstrukcja.

Mimo że w 1975 r. Wymóg głosowania na cloture został zredukowany do 3/5 całego Senatu (60 głosów), w kolejnych latach obstrukcja była coraz częściej wykorzystywana do blokowania ustawodawstwa. Do 21^ul wieku, sytuacja stała się nie do zniesienia.

Jak zauważył Przewodniczący Komisji ds. Regulaminu Senatu, Chuck Schumer, podczas przesłuchań w 2010 r. W sprawie obalenia, 400 projektów ustaw, które zostały przyjęte przez Izbę, dziesiątki nominacji prezydenckich i 41 nominacji sędziów nigdy nie dotarły do Senatu głosować. Innymi słowy, jak wykazano w niedawnym raporcie Brennan Center for Justice, w 110 było 52 obstrukcji^th Kongres (2007-2008); to był wzrost o 44% w stosunku do poprzedniego Kongresu. Więc co robić?

Niektórzy opowiadali się za większością, aby skorzystali z pełnej opcji nuklearnej, co pociągnęłoby za sobą zmianę zasad Senatu, tak aby można było powoływać się na klauzulę (kończącą debatę) w jakiejkolwiek sprawie przed Senatem (legislacja lub nominacja) zwykłą większością głosów. Łatwiej niż się wydaje, zwolennicy opcji nuklearnej twierdzą, że zasady Senatu wymagają jedynie większości głosów, aby je zmienić (co oznacza, że do zmiany progu krzepnięcia z 60 na 51 potrzeba tylko 51 głosów).

Przeważyły nieco chłodniejsze głowy i zamiast całkowicie splądrować obalenie, Senat Demokraci (większość) skorzystali z bardziej ograniczonej opcji nuklearnej: z głosem 52-48, teraz nominacje administracyjne i nominacje do sądów w okręgowym i obwodowym sądzie (ale nie Sąd Najwyższy) można było potwierdzić zwykłą większością głosów; Jednak ustawodawstwo i nominacje do Sądu Najwyższego nadal wymagałyby 60 głosów, aby wywołać cloture, zakończyć debatę i zabić obstrukcję.

Mimo to, większość partii w Senacie nadal nie jest w stanie potwierdzić nominacji. Według zasad Senatu (znowu tych?), Nawet po większość głosów decyduje się na zakończenie obalenia kandydata, "senator debaty po posiedzeniu" może nadal być żądany przez każdego senatora.

Ostatnio, gdy senaccy demokraci posuwają się naprzód z zatwierdzaniem nominacji prezydenckich, senaccy republikanie powoływali się na ich prawo do debaty. Ponieważ dla większości nominowanych debata może trwać do ośmiu godzin, partia mniejszościowa była w stanie nękać większość w drodze do potwierdzenia.

W drugim tygodniu grudnia 2013 r. Republikanie nalegali, aby podczas każdej debaty uczestniczyć w posiedzeniu Senatu. W rezultacie, aby potwierdzić jak najwięcej kandydatów tak szybko jak to możliwe, przywódca większości senackiej Harry Reid organizuje wszystkie nocne sesje, które opisał jako: Trudno wyobrazić sobie bardziej bezcelowe ćwiczenie niż spędzanie całego dnia na głosowaniu, którego wynik już wiemy… “.

W zachęcającym przejawie kompromisu i rozsądku, a może po prostu byli zmęczeni, przed końcem 48-godzinnej sesji senackiej w tym tygodniu przywódcy Senatu zgodzili się na odwołanie zaplanowanej, całonocnej sobotniej sesji i po prostu zorganizowali następne zaplanowane głosowanie na Poniedziałek. Oczekuje się, że "ostateczna lista oczekujących nominacji, w szczególności Janet Yellen jako przewodnicząca Rezerwy Federalnej, będzie mogła być zajęta z czasem przed zaplanowaną przerwą świąteczną".

Dodatkowe fakty:

• Rekord najdłuższego obstrukcji w historii Stanów Zjednoczonych ma senator Strom Thurmond, który wypowiadał się niesamowicie przez 24 godziny i 18 minut w 1957 roku wbrew ustawie o prawach obywatelskich. Zaczął mówić o 8:54 po południu. i udało się jechać do godziny 9:12 po południu. następnego dnia, czytając takie rzeczy jak (ironicznie) "Deklaracja Niepodległości" i "Karta Praw", wśród wielu innych dokumentów. Nawet przez jakiś czas omawiał przepis na herbatniki swojej babci.
• Pierwszym znanym obstruktorem w historii świata był rzymski senator Cato Młodszy, który często używał tej taktyki, aby udaremnić różne przepisy. Pomagał mu fakt, że zasada dnia była taka, że senat rzymski musi zawrzeć jakąkolwiek firmę przed zmrokiem. Dzięki jego długim przemówom czasami był w stanie utrzymać głosowanie, gdy mu odpowiadało.