Ten dzień w historii: 17 kwietnia - The Rise of English

2023 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-09-25 22:43

Ten dzień w historii: 17 kwietnia 1397

17 kwietnia 1397 r. Stał się punktem zwrotnym w historii literatury i kultury angielskiej, kiedy Geoffrey Chaucer przeczytał książkę "The Canterbury Tales" na dworze króla Ryszarda II. Czytał to po angielsku, języku zwykłego człowieka, zamiast normańskiego francuskiego, zwykle używanego w sądzie. Od czasu podboju Normanów w 1066 r. Język francuski był językiem klasy rządzącej. W rzeczywistości, jeden z najbardziej znanych królów Anglii, Richard "The Lionheart" ledwie mówił po angielsku. Angielski był językiem chłopa i powoli wymierał. Chaucer dramatycznie odwróciłby ten trend.

Podobnie jak reszta rodziny, która od pokoleń służyła w służbie królewskiej, Chaucer był zawodowym dworzaninem. W latach sześćdziesiątych XX wieku był zaangażowany w negocjacje pokojowe podczas wojny stuletniej. Jego obowiązki sprowadziły go do wielu największych miast Europy, w tym Florencji. Tam odkrył historie autora Boccaccio, który pisał po włosku, język zwykłego ludu, a nie łacinę, język szlachecki.

Chaucer uwielbiał ten pomysł i zaczął pisać "The Canterbury Tales", ziemskie historie opowiadane z punktu widzenia różnych ludzi z różnych klas średniowiecznego społeczeństwa angielskiego, od arystokracji po robotnice. Bohaterowie wyruszają w pielgrzymkę do Sanktuarium Świętego Tomasza w Canterbury. Ich indywidualne opowieści odzwierciedlają stan ich życia - rycerza, pastora, urzędnika itp., Zarówno dla dobra, jak i dla chorych.

W czasach Chaucera czytanie było często działalnością grupową wykonywaną w środowisku towarzyskim. Jeden mówca czytał na głos publiczności, podobnie jak siadając jako grupa, aby obejrzeć film.

Uważa się, że Chaucer miał nadzieję, że napisanie Opowieści z Canterbury po angielsku pomoże mu stać się językiem dworskim. Od momentu, gdy przeczytał książkę z kwietnia 1397 roku, zaczęło rosnąć użycie języka angielskiego. Dworzanie zaczęli z niego korzystać, komunikując się ze sobą iz królem. Angielski był również faworyzowany przez Normanów Francuski w systemie prawnym.

Fakt, że Anglia i Francja były w stanie wojny, również pomógł nieco wygrać. Król Francji zarządził angielskich szlachciców, którzy mieli majątek w swoim kraju, aby wystrzelić go przez kanał La Manche i powrócić do Francji lub utracić tam swoje posiadłości. Każdy szlachcic, który zdecydował się pozostać w Anglii, naturalnie uznałby się po angielsku za później.

Kiedy Henryk IV wstąpił na angielski tron w 1399 roku, angielski stał się tak powszechny, że nikt nie mrugnął okiem, kiedy został pierwszym królem, który złożył śluby koronacyjne w języku swego ludu.

Geoffrey Chaucer, który był częściowo odpowiedzialny za tę zmianę w języku ojczystym swojego kraju, zmarł rok później, 25 października 1400 roku. Jego pogrzeb oznaczał tradycję najbardziej znanych pisarzy brytyjskich leżących w Westminster Abbey. Chaucer był pierwszym, który został pochowany w tym, co jest teraz nazywane "Poet's Corner".